زمینه و هدف : در میان روشهای شیمیایی کنترل پلاک استفاده از دهانشویهها نسبت به سایر روشها رایجتر است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر ضد باکتریایی دهانشویه نانوسیل با دهانشویه کلرهگزیدین به عنوان نمونه استاندارد میباشد .
روش بررسی: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی از پلاک بالای لثهای و زیر لثهای 15 بیمار نمونهگیری شد و تعداد باکتریها در دو محیط مایع هوازی و بیهوازی به وسیله اسپکتروفتومتر تعیین گردید و نمونهها به محیط کشت مایع هوازی و بیهوازی منتقل شدند، سپس نمونهها از محیط کشت مایع به صورت مخلوط با دهانشویههای نانوسیل و کلرهگزیدین و دارونما به محیط کشت جامد مورد نظر منتقل شده و تعداد کلنیهای رشد یافته در محیط کشت جامد در هر گروه شمارش و از طریق آزمونt مقایسه گردیدند .
یافتهها:از نظر تعداد کلنیهای رشد یافته در هر دو شرایط هوازی و بی هوازی به ترتیب (از کم به زیاد) گروههای کلرهگزیدین، نانوسیل و دارونما قرار گرفتند. در مورد کلرهگزیدین بین کلنیهای رشد یافته در دو محیط هوازی و بیهوازی تفاوت معنیداری وجود نداشت که این امر نشاندهنده اثر آنتیباکتریال مطلق این دهانشویه است و دهانشویه نانوسیل نسبت به دارونما در هر دو محیط هوازی و بیهوازی برتری آماری معنیداری داشت و اثر این دهانشویه در محیط بیهوازی بیشتر بود، گرچه دارونما نیز در محیط بی هوازی اثر بیشتری را نشان داد .
نتیجهگیری: دهانشویه نانوسیل میتواند به عنوان یک ماده آنتی باکتریال مؤثر به ویژه در محیط بی هوازی به کار رود. اگرچه همچنان کلرهگزیدین به عنوان دهانشویه استاندارد دارای بیشترین اثر در این زمینه است .