مقدمه: کارایی کلینیکی کامپوزیت‏های رزینی نوری وابسته به میزان پلیمریزه شدن آنها است. هدف از این مطالعه مقایسه درجه پلیمریزاسیون کامپوزیت‏های پک شونده و هیبرید با استفاده از تکنیک FTIR (Fourier Transform Infrared Spectroscopy) بود.

 مواد و روش‏ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، تعداد 40 دیسک کامپوزیتی در 2 گروه کامپوزیت‏‏های Z250 و P60 تهیه شدند. هر یک از این گروه‏ها به 4 زیرگروه (ضخامت mm 2 و mm 5 کیور شده با دستگاه QTH، ضخامت mm 2 و mm 5 کیور شده با دستگاه LED) تقسیم شدند. سپس نمونه‏ها با دستگاه FTIR جهت ارزیابی درجه پلیمریزاسیون مورد بررسی قرار گرفتند. داده‏ها توسط آنالیز واریانس سه عاملی ارزیابی شدند.

 یافته‏ها: میانگین درجه پلیمریزاسیون کامپوزیت‏های تست شده اختلاف معنی‏داری با یکدیگر نداشت. LED به طور معنی‏دار باعث افزایش میزان درجه پلیمریزاسیون مواد مورد آزمایش شد. (001/0P<) در ضخامت mm2 هم میزان درجه پلیمریزاسیون به طور معنی‏دار بیشتر از ضخامت mm 5 بود. (001/0P<)

 نتیجه گیری: استفاده از تکنیک لایه‏ای در حفرات عمیق ترمیم شده با این کامپوزیت‏ها پیشنهاد می‏شود. همچنین به دلیل نتایج بهتر استفاده از LED برای کیورینگ کامپوزیت بهتر توصیه می‏شود. 

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد

  متن کامل