سابقه و هدف: امروزه ترمیم‌های کامپوزیتی به علت ظاهر زیبا، سرعت عمل حین کار و هزینه کم، بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرند. کامپوزیت‌های مختلفی در بازار موجود هستند و شناخت بهترین آنها که کارایی بهتر و دراز مدت‌تری داشته باشند ضروری است. هدف از مطالعه حاضر بررسی استحکام فشاری مواد ترمیمی کامپوزیت‌های هیبرید و نانوکامپوزیت‌ها بود.

مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر از چهار نوع مختلف کامپوزیت رزین به شرح زیر استفاده شد: گروه 1- (3M) Filtek Z 250 (کامپوزیت هیبرید)، گروه 2- Filtek Superme (3M)، گروه 3- Gradia Direct X (GC) و گروه 4- Herculite XRV Ultra (Kerr Hawe). برای هر کامپوزیت 12 نمونه در یک مولد فلزی به ابعاد 4 میلی‌متر قطر و 6 میلی‌متر ارتفاع ساخته شد. نمونه‌ها پس از پولیمریزاسیون در داخل مولد با استفاده از دستگاه لایت کیور LED Radiplus (SDI)، به مدت 48 ساعت در آب مقطر با درجه حرارت 37 درجه سانتی‌گراد نگه‌داری شدند. سپس با استفاده از دستگاه Mechanical Testing Machine با سرعت 5/0 میلی‌متر در دقیقه تحت تست استحکام فشاری قرار گرفتند. برای بررسی و آنالیز آماری نمونه‌ها از آزمون‌های آماریTukey's Post hoc و one-way ANOVA استفاده شد.

یافته‌ها: یافته‌های مطالعه حاضر نشان دادند که استحکام فشاری گروه 1 (250Filtek Z ) بیشتر از سه گروه دیگر بود که از نظر آماری معنی‌‌دار بود (05/0P<). میان گروه‌های 2، 3 و 4 از نظر آماری تفاوت معنی‌داری وجود نداشت.

نتیجه‌گیری: کامپوزیت هیبرید استحکام فشاری بیشتری به نسبت نانوکامپوزیت‌ها از خود نشان داد.

منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

متن کامل