زمینه و هدف : تعیین رنگ نقش به سزایی در موفقیت درمانهای زیبایی دارد. رنگ دندان غیر از چشم می‌تواند توسط طیف نما (Spectrophotometer) ، رنگ سنج (Colorimeter) و یا دوربین دیجیتالی تعیین شود. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی کمی رنگ دندانهای افراد 20- 30 ساله مراجعه کننده به مراکز دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی می‌باشد.

  روش بررسی: این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی – تحلیلی است که با جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه بود. روی هزار و پنجاه فرد مراجعه کننده 20-30 ساله شامل 549 زن و 501 مرد‌ به مراکز دندانپزشکی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، که از دخانیات استفاده نمی کردند، انجام گرفت. با استفاده از کنار زننده لبها (Retractor) ، در شرایط نوری یکسان و شرایط فاصله‌ای و زاویه‌ای یکسان از دندانهای قدامی بالای افراد مورد نظر (سانترال چپ)، با دوربین دیجیتالی (Canon G9) عکس گرفته شد. این عکسها با کمک نرم افزار فتوشاپ (Adobe Photoshop CS5) بررسی گردید و رنگ میانی دندان از دیدگاه L^*a^*b^* مورد مطالعه قرار گرفت. به همین ترتیب در شرایط نوری، فاصله‌ای و زاویه‌ای فوق از یکایک نمونه رنگهای ویتاکلاسیک در زمینه خنثی عکسبرداری شده و این عکسها نیز با کمک نرم افزار فتوشاپ بررسی شدند و میانگین b^{* ، a* و L*} برای میانی هر نمونه تعیین گردید^. پس از محاسبه ∆E* برای هر فرد و یکایک نمونه های ویتا کوچکترین میزان ∆E* به عنوان رنگ مناسب آن فرد انتخاب شد. در انتها تأثیر مصرف نوشیدنیهای رنگی در افراد مورد بررسی قرار گرفت.

  یافته‌ها: شایعترین موارد مشاهده به ترتیب A3.5 (85/16%)، A3 (85/14%)، B1 (8/9%) و B2 (8/9%) بودند. میانگین L* در افراد غیر سیگاری که نوشیدنیهای رنگی بیش از دو بار در روز مصرف می کردند در مقایسه با افرادی که از این نوشیدنیها استفاده نمی کردند پایینتر بود. میانگین a* و b* این گروه بالاتر از گروه مقابل بود.

  نتیجه‌گیری: شایعترین رنگهای مشاهده به ترتیب A3.5 ، A3 ، B1 و B2 بودند. استفاده از روش عکسبرداری دیجیتالی و بررسی عکسها با نرم افزارهای کامپیوتری برای تعیین رنگ دندان، تکنیک نسبتاً ساده و ارزان و در عین حال حساسی می باشد.

منبع: مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان

متن کامل