مواد و روش­ها: در این مطالعه آزمایشگاهی 70 نمونه سرامیک لیتیوم دی سیلیکات (Empress 2) به قطر 16 و ضخامت 5/1 میلی‌مترساخته وآماده‌سازی و به 7 گروه 10 تایی تقسیم شدند. گروه اول: بدون هیچ درمانی بوده و گروه کنترل خوانده شد. گروه دوم:درمان با اسید هیدروفلوریک 6/9 درصد در مدت زمان 4 دقیقه ؛ ودرگروه سوم تا هفتم درمان با ژل 23/1 درصد APF در مدت زمان های مختلف 6،4، 8 ،10 و 12 دقیقه انجام و استحکام باند برشی هر نمونه مورد بررسی قرار گرفت .میانگین استحکام باند نمونه ها با استفاده از آنالیز‌های آماری واریانس یک طرفه (ANOVA و آزمون تعقیبی توکی( Tukey HSD) در نرم افزار آماری SPSS17 مورد بررسی قرار گرفت. 

  یافته ها: میانگین استحکام باند برشی در گروه دوم نسبت به سایر گروه‌ها به طور معنی داری بیشتر بود. که این مقدار، 11/14±01/41 مگاپاسکال بدست آمد. (0001/0 P =) در حالی که میانگین استحکام باند در سایر گروه‌ها اختلاف معنی‌داری با یکدیگر نداشتند. (05/0 

نتیجه گیری: به نظر می رسدبرای باندینگ سرامیک لیتیوم دی سیکلات، اچینگ با ژل APF 23/1 درصد در دوره های زمانی مختلف جایگزین مناسبی نسبت به اچینگ HF نمی باشد.