هدف اصلی درمان پریودنتال بهبود علایم کلینیکی التهاب می باشد.درمان فوتودینامیک شامل کاربرد منبع نوری و ماده حساس به نور می تواند به عنوان مکمل درمان معمول پریودنتیت موثرباشد.هدف این مطالعه مقایسه کلینیکی کاربرد یک سیکل منفرد از درمان فوتودینامیک به عنوان مکمل درمان جرم گیری با جرم گیری به تنهایی در درمان پریودنتیت مزمن در دوره سه ماهه در شهر اصفهان می باشد. 

  مواد و روش‌ها:

 دراین کارآزمایی بالینی مداخله ای بیست بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن خفیف تامتوسط دارای حداقل سه دندان با عمق پاکت بین 6-3 میلیمتر و خونریزی حین پروب کردن انتخاب شدند. با بهره گیری از روش تقسیم دهان،هر بیمار درمان جرم گیری تنها (گروه شاهد) را دریک کوادرانت ودرمان جرم گیری به همراه فوتودینامیک (گروه مورد) رادر دندانهای کوادرانت دیگر دریافت نمود. معیارهای کلینیکی شامل عمق پاکت، ازدست رفتن چسبندگی کلینیکی، خونریزی حین پروب و شاخص خونریزی از پاپیلا در ابتدا و 90 روز پس از درمان اندازه گیری شدند. درتحلیل نتایج از آزمون های تی- مستقل، تی- زوجی، من- ویتنی و ویلکاکسون استفاده شد. 

  یافته‌ها:

شاخص های خونریزی به طور معناداری در هرگروه کاهش یافتند و اختلاف بین دوگروه نیز معنی دار بود. (001/0>P) گرچه اختلاف کاهش عمق پاکت و ازدست رفتن چسبندگی کلینیکی بین دو گروه معنادار نبود (به ترتیب 61/0= P و 14/0= P) ولی کاهش این پارامترها پس ازدرمان در هرگروه معنادار بود. (001/0>P) 

  نتیجه‌گیری:

کاربرد یک سیکل از درمان فوتودینامیک در کاهش شاخص های خونریزی موثر بود اما اثرات کلینیکی افزون تری درمقایسه با جرمگیری تنها دربرنداشت