پرداخت دندان، شامل عمل صاف کردن سطح با استفاده از برس یا روش‌های دیگر همراه با ترکیب خمیر ساینده پروفیلاکسی، می‌باشد. گذاشتن خمیر به سر برس توسط دست زمان‌بر است. هدف از این مطالعه، بررسی کمی و کیفی یک دستگاه اتوماتیک جدید با دستگاه معمولی به‌ترتیب از طریق اندازه‌گیری زمان پرداخت و تعداد دندان‌های پرداخت شده در واحد زمان و نظرخواهی از کاربران بود. 

  مواد و روش‌ها:

در این مطالعه تحلیلی- توصیفی 60 نمونه دندان در دو فک بالا و پایین به‌صورت تصادفی با دستگاه معمول و اتوماتیک پرداخت شده و زمان و تعداد دندان‌های پرداخت شده در یک دقیقه اندازه‌گیری شد. در ارزیابی کیفی از طریق پرسش‌نامه، نظر کاربران درباره کارایی روش جدید پرداخت اتوماتیک در مقایسه با دستگاه معمولی جمع‌آوری شد. داده‌ها در نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 11 با آزمون آنالیز واریانس دوطرفه تجزیه و تحلیل شد (05/0 = α). 

  یافته‌ها:

زمان پرداخت در دستگاه اتوماتیک 60 درصد کاهش یافت. میزان تغییر زمان دستگاه اتوماتیک نسبت به دستگاه معمولی تفاوت معنادار داشت (003/0 = p value). نوع فک اثر معنادار در زمان و تعداد دندان‌های پرداخت شده با دستگاه جدید در مقایسه با دستگاه معمولی نداشت ( 96/ 0و 30/0 = p value). در ارزیابی کیفی دستگاه اتوماتیک، 10 درصد کاربران ارزیابی متوسط و 7/86 درصد نظر خوب و 3/3 درصد ارزیابی ضعیف از دستگاه داشتند. هم‌چنین کارایی دستگاه از نظر رضایت‌مندی کاربران 6/76 درصد، ازلحاظ علاقه کیفی کاربر به خرید دستگاه 3/73 درصد، نسبت به رقیق شدن خمیر پروفیلاکسی با آب 60 درصد و یکنواخت پرداخت شدن دندان‌ها توسط مکانیسم جدید 50 درصد افزایش نشان داد. 

  نتیجه‌‌گیری: 

با درنظر گرفتن محدودیت‌های پژوهش، دستگاه تزریق اتوماتیک خمیر پروفیلاکسی در مقایسه با دستگاه معمولی از نظر کمی (زمان و تعداد دندان‌های پرداخت شده) و از نظر کیفی (رضایت‌مندی کاربر، ارگونومی و سادگی کار با سیستم) برتری نشان داد. مطالعات بیش‌تر توصیه می‌گردد.