احتمال بروز اختلالات اسکلتی-عضلانی در حرفه‌ی دندان‌پزشکی به‌واسطه‌ی وجود حرکات تکراری و طولانی مدت انجام آن‌ها و نیز برخی وضعیت‌های کاری نامناسب ارگونومیکی قابل توجه است، به‌همین سبب شناسایی وضعیت‌های نامناسب و میزان خطر شاغلین این حرفه از اهمیت به‌سزایی برخوردار است. هدف از این مطالعه ارزیابی ارگونومیکی وضعیت بدن در حین کار به روش(Rapid Entire Body Assessment) REBA در دانشجویان دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. 

  مواد و روش‌ها:

این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی و به لحاظ زمانی مقطعی بود که بر روی نمونه‌ی تصادفی شامل 70 نفر (34 زن و 36 مرد) از دانشجویان دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گرفت. برای تعیین شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی از پرسش‌نامه نوردیک استفاده شد، سپس ارزیابی وضعیت‌های کاری دانشجویان به روشREBA با مشاهده‌ی مستقیم محقق به مدت 20 تا 30 دقیقه صورت گرفت و اطلاعات ثبت گردید. داده‌ها به صورت درصد فراوانی نسبی و میانگین گزارش گردید. تجزیه و تحلیل داده‌های پرسش‌نامه با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماری مجذور کای انجام شد و جهت مقایسه‌ی میانگین نمرات به تفکیک جنسیت از آزمون من ویتنی Mann-Whitneyاستفاده شد. 

شایع‌ترین اختلالات اسکلتی-عضلانی در دانشجویان با 2/41 و 7/31 درصد به‌ترتیب مربوط به شانه و قسمت تحتانی پشت بود. میانگین نمراتREBA در سمت چپ و سمت راست بدن13/5 و 01/5 بود. وضعیت بدن 90% و 10% دانشجویان به‌ترتیب در سطح خطر متوسط و بالا قرار داشت. وضعیت کاری دانشجویان هنگام جراحی از خطر بالایی برخوردار بود. تفاوت معنی‌داری میان نمراتREBA دو جنس وجود نداشت (239/0 = p value). 

  نتیجه‌گیری:

طبق نتایج مطالعه‌ی حاضر، با توجه به سطح خطر متوسط و بالای افراد مورد مطالعه، دانشجویان دندان‌پزشکی نیازمند آموزش مداخله‌ی ارگونومیکی می‌باشند.