مواد و روشها: در مطالعه تجربی- آزمایشگاهی حاضر تعداد 48 مکعب کامپوزیتی غیرمستقیم ساخته و به 4 گروه 12تایی تقسیم شدند. آماده‌سازی‌ها شامل (گروه اول: سندبلاست با ذرات اکسید آلومینیوم 50 میکرونی، گروه دوم: سندبلاست و سایلن، گروه سوم: اچینگ با اسید هیدروفلوریک 5/9%، گروه چهارم: اسید هیدروفلوریک 5/9% وسایلن) بود. 500 سیکل حرارتی قبل از پروسه ترمیم اجرا و آماده‌سازی‌های سطحی( (SB,SB+sil,HF,HF+sil انجام شدند. پس از استفاده از ادهزیو سینگل باند در تمام گروه‌ها، نمونه‌ها توسط کامپوزیت مستقیم ترمیم شده، مدت 24 ساعت در دستگاه انکوباتور نگهداری شدند. نمونه‌ها توسط دستگاه اینسترون شکسته شدند و استحکام باند برشی نمونه‌ها اندازه گیری گردید. داده‌ها به مگاپاسکال تبدیل شدند. اطلاعات بدست آمده توسط آنالیز واریانس دو طرفه ارزیابی شدند.

 یافته‌ها: بیشترین استحکام باند برشی در گروه اول با میانگین MPa 85/13 و انحراف معیار 75/2 بدست آمد و کمترین استحکام باند در گروه دوم با میانگین Mpa 43/8 و انحراف معیار 35/1 بود.

 نتیجه‌گیری: طبق نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر آماده‌سازی توسط سندبلاست اثرات بهتری نسبت به اچینگ با HF داشته، کاربرد سایلن در افزایش استحکام باند مؤثر می‌باشد.