سابقه و هدف: روش‌های متعددی برای مقابله با انقباض ناشی از پلیمریزاسیون وجود دارند. یکی از این روش‌ها اصلاح روش نوردهی و پلیمریزاسیون با دستگاه جدید نوری است که موثرتر، قابل حمل‌تر و بادوام‌تر بوده، گرمای کمتری تولید نماید. هدف از این مطالعه ارزیابی ریزنشت لبه‌ای ترمیم‌های کامپوزیت رزینی کلاس V با سه روش نوردهی و چرخه‌های مکانیکی بود. 

  مواد و روشها: در مطالعه تجربی آزمایشگاهی حاضر حفرات کلاس V به ابعاد 5/1×3 ×2 میلی‌متر در سطح باکال و لینگوال در محل 5/1 میلی‌متر بالای CEJ و 5/1 میلی‌متر زیر CEJ در 90 سطح دندان پرمولر کشیده شده انسانی آماده شدند. نمونه‌های مورد نیاز به کمک روش نمونه‌گیری آسان و با استفاده از جدول اعداد تصادفی به 9 گروه آزمایشی 10تایی به منظور تعدیل اثر مخدوش‌کننده‌ها تقسیم شدند و با کامپوزیت رزینی Packable به همراه ادهزیو Tetric N-Bond و سه روش پلی‌مریزاسیون ] (30 ثانیه و mw/cm2 680 Conventional )، (20 ثانیه و mw/cm2 680 +10 ثانیه نوردهی و mw/cm2 380 Soft start )(30 ثانیه و 1 ثانیه فاصله+ 1 ثانیه نوردهی mw/cm2 680 Pulse ) [ ترمیم شدند. سپس دندان‌ها تحت چرخه‌های مکانیکی 0 و 500000 و 1000000 قرار گرفتند و بعد به مدت 24 ساعت در محلول فوشین 2 درصد غوطه ور شدند. سپس دندان‌ها از وسط ترمیم از بعد باکولینگوال برش داده شده، میزان ریزنشت زیر استریومیکروسکوپ (Stenc-SvII-Zeiss Germany) با بزگنمایی X 40 بررسی شد. داده‌های به دست آمده با آزمون Kruskal-wallis و آزمون Mann-Whitney تحت آنالیز آماری قرار گرفتند. 

  یافته‌ها: علیرغم تفاوت ساختاری لبه مینائی وعاجی در میزان ریزنشت تفاوت آماری معنی‌داری در ریزنشت لبه مینایی (دیواره اکلوزال) (05/0 P> ) و لبه عاجی (دیواره جینجیوال)(05/0 P> ) بین روش‌های پلیمریزاسیون و چرخه‌های مکانیکی مورد بررسی مشاهده نشد. 

  نتیجه‌گیری: میزان ریزنشت لبه‌ای در روش نوردهی Soft Start در مقایسه با روش‌های Conventional و Pulse در ترمیم‌های کامپوزیت کلاس V تفاوت چشمگیری نداشت.