سابقه و هدف:

  کلسیم فسفات آمورف (ACP) ، ترکیبی محلول و واکنش‌پذیر است که قابلیت آزادسازی یون‌های کلسیم و فسفات، تبدیل به آپاتیت و رمینرالیزاسیون بافت‌های معدنی همانند ساختارهای دندانی را دارد. هدف از این مقاله مروری کلی بر ساختار ACP ، ویژگی‌ها و کابردهای زیستی مختلف آن در دندانپزشکی بود.

 مواد و روشها:

  این مطالعه مروری، ازطریق جستجو با واژگان کلسیم فسفات آمورف، مینرالیزاسیون، هیدروکسی آپاتیت، کازئین فسفوپپتید و مهندسی بافت و دندانپزشکی در پایگاه‌های Pubmed ، Science Direct ، Google Scholar ، Embase ، Medline ، در مطالعات چاپ شده طی سال‌های 1953- 2013 صورت گرفت. در نهایت 134 مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند.

 یافته‌ها:

  ACP دارای چسبندگی بالا و سرعت تجزیه قابل تنظیم و القاء استخوان‌سازی و فعالیت زیستی عالی بدون سمیت سلولی است. ACP به تنهایی یا به همراه کازئین فسفوپپتیدها (CPP) جهت ارتقاء رمینرالیزاسیون و پیشگیری از دمینرالیزاسیون دندان در خمیردندان، آدامس، دهانشویه، ژل‌های سفیدکننده دندان و محصولات غذایی و... بکار می‌رود. همچنین در مواد مختلف دندانپزشکی نظیر گلاس آینومر، کامپوزیت و عوامل باندینگ به صورت فیلر کاربرد دارد. پوشش سطحی ایمپلنت با ACP توسط روش Radiofrequency magnetron sputtering ، استئواینتگریشن را مخصوصاً در مراحل نهایی ترمیم بهبود می‌بخشد.

 نتیجه‌گیری:

  ACP ماده‌ای مناسب برای رژنراسیون و ترمیم بافتی و عامل بالقوه رمینرالیزاسیون در دندانپزشکی است.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

  متن کامل