مقدمه: دندان‌های درمان ریشه شده از دندان‌های سالم ضعیف‌تر هستند. استفاده از پست کامپوزیتی تقویت شده با فایبر در درمان این دندان‌ها به علت تشابه خصوصیات فیزیکی‌مکانیکی آن‌ها به عاج می‌تواند یک مجموعه پوست و کور یکپارچه را ایجاد کند. هدف از این مطالعه، بررسی استحکام شکست دندان‌های ترمیم شده با سه نوع مختلف پست فایبر گلاس بود.

 مواد و روش‌ها: در این بررسی آزمایشگاهی مداخله‌ای، 30 دندان ثنایای میانی فک فوقانی کشیده شده انسانی که از نظر اندازه تشابه داشتند، انتخاب شد تاج از 2 میلی‌متر بالاتر از محل اتصال مینا و عاج قطع شد و درمان ریشه انجام گرفت. نمونه‌ها به سه گروه 10‌تایی تقسیم شدند (10 = n). در گروه 1 از پست HtCo، گروه 2 از پست Anthogyr و در گروه 3 از پست Svenska استفاده شد. پست‌ها با سمان پاناویا سمان شده و سپس دندان‌ها با کامپوزیت، ترمیم شدند. استحکام شکست دندان‌ها توسط ماشین تست یونیورسال اندازه‌گیری شد و نتایج با آزمون ANOVA مقایسه شد (05/0 = α).

 یافته‌ها: میانگین استحکام شکست در گروه 1 (HtCo) 59/213 ± 74/564، گروه 2 (Anthogyr) 33/390 ± 12/629 و گروه 3 (Svenska)59/282 ± 84/779 نیوتن بود که با یکدیگر تفاوت معنی‌داری نداشتند (285/0 = p value).

 نتیجه‌‌گیری: ترمیم‌های انجام شده با پست‌های گلاس فایبر ایرانی (HtCo)، مقاومت به شکست مشابه با دو نوع پست مشابه خارجی داشت.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان

  متن کامل