زمینه و هدف : حلالیت از ویژگیهای منفی مواد دندانی است که منجر به از دست رفتن ساختار سمانها و کاهش دوام رستوریشن میگردد. هدف از این مطالعه ارزیابی حلالیت و جذب آب رزین مدیفاید گلاس آینومر FujiCem و رزین سلف ادهزیو GCem در آب و اسید میباشد .
روش بررسی: برای انجام این مطالعه تجربی، از هر دو نوع سمان، پنج دیسک برای حلالیت در اسید لاکتیک و پنج دیسک برای حلالیت و جذب آب تهیه شد. نمونهها به مدت هفت روز در آب مقطر غوطه ور شدند و بلافاصله بعد از این مدت وزن گردیدند ( m2 ). پس از آن دیسکها دوباره به دسیکاتور منتقل شدند تا به وزن ثابت m3 رسیدند. با استفاده از فرمول میزان حلالیت و جذب آب محاسبه گردید. برای بررسی میزان حلالیت در اسید نمونهها به مدت 24 ساعت در اسید لاکتیک نگهداری شدند. نتایج با استفاده از آزمون آماری t مستقل بررسی گردیدند .
یافتهها: میزان حلالیت در آب مقطر برای FujiCem ،0001/0 ± 0000139/0 و GCem ، 000005/0 ± 0000016/0 میکروگرم در میلی مترمکعب (480/0 P = ) و همچنین میزان جذب آب برای FujiCem ، 000234/0 ± 0000197/0 و GCem ، 00004/0 ± 0000025/0 بود. (001/0 > P ) نتیجه میزان حلالیت در اسید برای FujiCem ، 0016/0 ± 0059414/0 و برای GCem ، 0016/0 ± 0039115/0 میکروگرم در میلیمتر مکعب بود. (348/0 = P ).
نتیجهگیری: میزان حلالیت در آب و اسید دو ماده مورد مطالعه تفاوت معنیداری با یکدیگر نداشتند. اما سمان رزین مدیفاید گلاس آینومر Fuji Cem جذب آب بیشتری از سمان رزینی سلف ادهزیو GCem داشت .