مقدمه: لازم است دندان‌پزشکان درباره تأثیر بیماری‌های انعقاد خون بر نحوه برخورد با بیمارانشان آگاهی کافی داشته باشند. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از تحقیق حاضر، تعیین آگاهی دندان‌پزشکان عمومی شهر کرمانشاه در زمینه اقدامات لازم در بیماران با اختلالات خون‌ریزی دهنده بود.

 مواد و روش‌ها: این تحقیق به روش مقطعی و در سال 1391 با انتخاب تصادفی 90 دندان‌پزشک در بخش دولتی و خصوصی در شهر کرمانشاه انجام شد. سطح آگاهی با استفاده از پرسش‌نامه خودایفا درباره شرایط پر خطر برای خون‌ریزی در اقدامات دندان‌پزشکی (11 امتیاز) و آزمایشات انعقاد خون (هشت امتیاز) بررسی شد. جهت بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون همبستگی Pearson و آنالیز واریانس یک‌ طرفه استفاده شد (05/0 = α).

 یافته‌ها: از 90 نفر دندان‌پزشک، 79 نفر به پرسش‌نامه طرح به طور کامل پاسخ دادند. میانگین امتیاز سطح آگاهی از سقف 19 امتیاز برابر 2/3 ± 9/10 بود. 3/63 درصد دارای آگاهی قابل قبول (نمره برابر یا بیشتر از 60 درصد کل امتیاز) بودند. در بخش اقدامات دندان‌پزشکی پر خطر برای خون‌ریزی حدود 40 درصد دندان‌پزشکان در این بخش امتیازی کمتر از هفت داشتند. در بخش مربوط به آزمایشات و برخورد با اختلالات انعقادی تنها 34 درصد دندان‌پزشکان امتیاز بالای 5 کسب کردند. با افزایش سابقه کار، میزان احتیاط و استفاده از آزمایشات کنترل وضعیت انعقادی، کاهش یافت (02/0 = p value).

 نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های به دست آمده در این مطالعه، میزان آگاهی دندان‌پزشکان در مورد اختلالات خون‌ریزی دهنده کافی به نظر نمی‌رسد. اجرای برنامه‌های آموزشی دراین زمینه توصیه می‌گردد.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان

  متن کامل