مقدمه: سطح کلسیم و فسفات بزاقی ممکن است با شدت پوسیدگی افراد مرتبط باشد. ارزیابی شاخص‌هایی از جمله آلکالین فسفاتاز، که باعث افزایش سطح فسفات بزاق می‌شود و شاخص فعالیت یونی برای هیدروکسی آپاتیت که منعکس کننده غلظت یون کلسیم و فسفات بزاق می‌باشد می‌تواند در تعیین خطر پوسیدگی کمک کننده باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه سطح فعالیت آلکالین فسفاتاز و شاخص فعالیت یونی هیدروکسی آپاتیت بزاق در کودکان 12-6 ساله با شدت پوسیدگی‌های متفاوت بود.

 مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی دندان‌های 152 کودک 12-6 ساله توسط یک دندان‌پزشک معاینه شد و بر اساس میزان (Decay، Missing، Filling tooth) mixed DMFT در سه گروه 1: شدت پوسیدگی بالا (6 ≤ DMFT) 2: شدت پوسیدگی متوسط (6 > DMFT > 1) و 3: شدت پوسیدگی کم (1 ≥ DMFT) قرار گرفتند. از هر کودک نمونه بزاق تهیه و سطح آنزیم آلکالین فسفاتاز بزاقی و شاخص فعالیت یونی هیدروکسی آپاتیت محاسبه شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری واریانس یک سویه و Tukey در سطح معنی‌داری 05/0 انجام شد.

  یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سطح آنزیم آلکالین فسفاتاز بر حسب unit/dl گروه‌های آزمایشی 1 تا 3 به ترتیب 96/2 ± 39/5، 68/3 ± 71/5 و 53/4 ± 83/5 بود. شاخص فعالیت یونی هیدروکسی آپاتیت نیز در گروه 1 تا 3 به ترتیب 70/0 ± 58/25، 76/0 ± 27/28 و 56/0 ± 50/28 بود. نتایج آزمون واریانس یک طرفه نشان داد بین سه گروه آزمایشی از نظر سطح آنزیم آلکالین فسفاتاز (830/0 = p value) و شاخص فعالیت یونی هیدروکسی آپاتیت (065/0 = p value) تفاوت معنی‌داری وجود ندارد.

 نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر، سطح آنزیم آلکالین فسفاتاز و شاخص فعالیت یونی هیدروکسی آپاتیت بر شدت پوسیدگی‌های موجود در کودکان 12-6 ساله تأثیری ندارد.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان

  متن کامل