زمینه و هدف : انتخاب بهترین ماده ترمیمی به جهت کاهش میزان ریزنشت در حفرات ClV ، یکی از چالشهای مهم در دندانپزشکی ترمیمی است. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی مقایسه میزان ریزنشت کامپوزیت‌های با بیس سیلوران در مقایسه با کامپوزیت‌های بابیس متاکریلات با درصد انقباض کم در حفرات ClV می‌باشد .

  روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی حفرات ClV در سطح باکال و لینگوال 24 دندان پرمولر و مولر انسانی تراشیده شد (48 حفره). دندانها به چهار گروه شش تایی (12حفره) تقسیم شدند :

 گروه یک: کامپوزیت LS System Adhesive Primer & Bond + Filtek P90

  گروه دو: کامپوزیت Kalore-GC + Clearfil SE bond

 گروه سه: کامپوزیت Grandio + Clearfil SE bond

 گروه چهار: کامپوزیت Aelite LS Posterior + Clearfil SE bond .

 همه دندانها تحت دو هزار سیکل حرارتی قرار گرفتند. در نهایت دندانها در فوشین بازی 5/0 % به مدت 24 ساعت و در دمای 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند و سپس دندانها برش داده شده و تحت استریومیکروسکوپ مشاهده شدند. آنالیز آماری با استفاده از تستهای Kruskal-Wallis و Dunn Procedure انجام شد و ریزنشت اکلوزال و جینجیوال با تست Wilcoxon مقایسه شد.

 یافته‌ها: از نظر آماری تفاوت بین میزان ریزنشت اکلوزالی بین چهار گروه معنی‌دار نیست. (05/0 > p ) ولی میزان ریزنشت جینجیوالی در گروه چهارم ( Aelite ) به طور معنی‌داری بیشتر از نمونه‌های ترمیم شده با سیلوران بود. (05/0 < p ) در مقایسه میزان ریزنشت اکلوزالی و جینجیوالی در هر یک از گروهها به جز در سیلوران و Kalore-GC میزان ریزنشت جینجیوالی به طور معنی‌داری بیشتر از ریزنشت اکلوزالی بود.(05/0 < p )

 نتیجه‌گیری :سیلوران عملکرد بهتری نسبت به کامپوزیت‌های با بیس‌متاکریلات با انقباض کم به‌غیر از الیت در مطالعه حاضر نداشته است .

  متن کامل