حلالیت یکی از ویژگیهای منفی یک ماده دندانی است که منجر به کاهش خصوصیات فیزیکی و مکانیکی و کاهش طول عمر ترمیم می‌گردد. هدف از این مطالعه مقایسه آزمایشگاهی حلالیت سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید نوری و بیس دارای هیدروکسی آپاتیت در آب، اسید و بزاق مصنوعی می‌باشد.

  روش بررسی:

 این مطالعه از نوع تجربی و به صورت آزمایشگاهی بر اساس استانداردهای ISO4049:2000(E) و ISO 9917-1:2007(E) انجام شد. ده نمونه از هر یک از دو ماده سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید نوری و بیس دارای هیدروکسی آپاتیت از نظر حلالیت در آب مقطر و بزاق مصنوعی بررسی شدند. بررسی میزان حلالیت در اسید در محیط اسیدلاکتیک با 02/0 ± 7/ 2 pH = به مدت 24 ساعت انجام گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری Two-way ANOVA بررسی گردیدند.

  یافته‌ها:

میزان حلالیت در آب مقطر برای Fuji lining GC (3/0 ± ) 6/0، Lime-lite (4/1 ± ) 6/1- میکروگرم در میلی‌مترمکعب و در بـزاق مصنـوعـی به تـرتیب (8/0 ± ) 007/0 و (4/1 ± ) 07/1 بود. نتیجـه میـزان حلالیت در اسیـد بـرای Fuji lining GC 000784/0 ± 000487/0 و برای Lime-lite 000221/0 ± 000334/0 میکـروگـرم در میلی‌متـرمکعب بود. دو ماده مورد بررسی از نظر حلالیت در آب، اسید و بزاق مصنوعی تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند. (05/0 > P )

  نتیجه‌گیری:

 میزان حلالیت دو ماده گلاس آینومر رزین مدیفاید نوری و بیس دارای هیدروکسی آپاتیت در آب مقطر، بزاق مصنوعی و اسید ناچیز بوده و تفاوتی با یکدیگر نداشتند.

منبع: مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان

متن کامل