زمینه و هدف:

 جهت بالا بردن استحکام باند بین پست فایبر و کور کامپوزیتی روشهای آماده سازی سطحی بسیاری بر روی پست صورت گـرفته است. هدف از این مطالعه بررسی اثر چند روش روی پست فایبـر کـوارتز ( ( DT light بر استحکام بانـد آن با کـور کامپـوزیتی ( ( clearfill photocore پس از نگهداری در آب و ترموسایکلینگ می‌باشد.

 روش بررسی:

 این مطالعه از نوع مداخله‌ای و آزمایشگاهی می‌باشد. پنجاه عدد دندان کانین انسان درمان ریشه شدند و فضای پست ایجاد گردید. پنجاه عدد پست بر اساس درمانهای سطحی انجام شده بر رویشان به گروههای کنترل، سایلن، سندبلاست، سندبلاست - سایلن و اسید هیدروفلوریک - سایلن تقسیم شدند. پس از سمان کردن پست‌ها در داخل کانال با پاناویا F2 ، کورکامپوزیتی روی پست‌ها ساخته شد. پس از آن قسمت کور جدا شده به مدت سه ماه در آب مقطر در دمای اتاق نگهداری و ترموسایکلینگ به تعداد سه هزار سیکل بین دمای 5 – 55 درجه سانتی‌گراد انجام شد و دو بُرش به قطر یک میلی‌متر از هر کور به دست آمد و توسط تست Push out استحکام باند اندازه‌گی ـری گردید. داده‌ها با آزمون آماری One way ANOVA آنالیز شدند.

 یافته‌ها:

 داده‌ها در پنج گروه از توزیع نرمال تبعیت می‌کنند ولی اختلاف آماری معنی‌داری بین آنها وجود ندارد. بیشترین قدرت باند مربوط به گروه سندبلاست - سایلن (6/4 ± 3/11) و کمترین مربوط به گروه کنترل (7/3 ± 6/9) بود.

نتیجه‌گیری:

 سند بلاست، اسید هیدروفلوریک و سایلن موجب افزایش استحکام باند بین پست فایبر و کور کامپوزیت در این مطالعه نگردید .