زمینه و هدف : با توجه به کاربرد فراوان پستهای فایبر گلاس و عدم وجود تحقیقهای کافی در زمینه مناسبترین طول از پست که منجر به بیشترین مقاومت به شکست میشود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر طول پست فایبر گلاس بر مقاومت به شکست ریشه دندانهای سانترال روت کانال شده انجام گردید .
روش بررسی: در این مطالعه تجربی چهل نمونه دندان سانترال بالا به چهار گروه ده تایی تقسیم شدند. پست و سمان به کار رفته ساخت کارخانه RTD به قطر یک میلی متر و طول به کار رفته پست در گروههای چهارگانه به ترتیب شش، هشت، ده و 12 میلیمتر بود. جهت آماده شدن نمونههاپس از جرمگیری و برساژ دندانها، تاج آنها از CEJ پروگزیمالی قطع شد و ریشهها به طور استاندارد به روش Step back روت کانال شدند، سپس توسط دریلهای RTD فضای لازم جهت پستها تعبیه و پس اچ شدن دیوارههای کانال پستها به طول مذکور سمان گردید. در ادامه کورها به ارتفاع پنج میلیمتر با استفاده از کامپوزیت Lumiglass تاج بازسازی شد و نمونهها از دو میلیمتر پایینتر از CEJ در بلوکهای آکریلی مانت شد. برای همانند سازی PDL از ماده قالبگیری Imp e rgam ساخت کارخانه 3M به ضخامت 2/0 میلیمتر دور نمونهها استفاده شد. نهایتاً نمونهها در دستگاه Universal testing machine از سه میلیمتری لبه اینسایزال با زاویه 135درجه نسبت به محور طولی تحت فشار قرار گرفته و نیروهای منجر به شکست توسط منحنی به دستگاه رسم شد. دادهها توسط آزمونهای آماری ANOVA و Tukey test آنالیز گردید.
یافتهها: بالاترین میزان مقاومت به شکست را گروههای شامل پستهای هشت و ده میلیمتری و کمترین میران را پستهای شش و 12 میلیمتری نشان دادند. آزمونهای آماری t-test , ANOVA بیانگر تفاوت معنیداری بین مقاومت به شکست گروههای هشت و ده میلی متری با گروههای شش و 12میلیمتری بوده اما بین پستهای هشت و ده میلیمتری و همچنین بین پستهای شش و 12 میلیمتری اختلاف معنیداری یافت نشد .
نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه میتوان نتیجهگیری کرد که طول پست در مقاومت به شکست ریشه تأثیر دارد، به طوری که بالاترین مقاومت به شکست در محدوده طول هشت- ده میلیمتر حاصل میشود.