بررسی ارتباط ابعاد مهره های سوم و چهارم گردن در رادیوگرافی سفالومتری طرفی، با سن تقویمی و سن استخوانی (بر اساس رادیوگرافی مچ دست)
استاد راهنما : دکتر مسعود ورشوساز اساتید مشاور : دکتر مهتاب نوری، دکتر محمد امین توکلی نگارش : دکتر سارا احسانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، شماره پایان نامه: 428 چکیده پیش بینی سن استخوانی، در تعیین زمان استفاده از درمان های عملکردی در بیماران کلاس II ارتودنسی، پیشگیری از بازگشت کراس بایت قدامی و تعیین زمان جراحی ارتوگناتیک در بیماران کلاس III اهمیت اساسی دارد. در حال حاضر رایج ترین روش ارزیابی تکامل استخوانی استفاده از رادیوگرافی مچ دست است. هدف این مطالعه تعیین سن استخوانی با استفاده از ابعاد مهره های سوم و چهارم گردنی از روی سفالومتری لترال است. مطالعه حاضر به صورت همبستگی بود. نمونه ها شامل 91 فرد 8 تا 18 ساله بودند که 61 نفر برای تعیین فرمول رگرسیون و 30 نفر برای آزمون فرمول تعیین شده به کار رفتند. تصاویر سفالومتری لترال توسط نرم افزار Wixwin 2000 با رفع بزرگنمایی تحلیل شد و اندازه مربوط به ابعاد مهره های سوم و چهارم گردنی (ارتفاع قدامی و خلفی و طول قدامی – خلفی هر مهره) ثبت شد. سن استخوانی نیز با استفاده از اطلس Greulich از روی رادیوگرافی مچ دست تعیین شد. روش رگرسیون خطی چندگانه به صورت stepwise برای تحلیل نتایج به کار رفت. از میان 6 بعد ثبت شده AH4 (ارتفاع قدامی مهره چهارم گردنی) بیشترین همبستگی ساده با سن استخوانی را داشت( 831/0 = r ، 001/0 < P ) با استفاده از تصاویر سفالومتری لترال می توان با دقت قابل قبولی سن استخوانی را پیش بینی کرد و از تابش اشعه به منظور تهیه رادیوگرافی مچ دست پرهیز نمود. | 
