بررسی مقایسه ای تاثیر جراحی فلپ پریودنتال در یک مرحله با نوع انجام شده آن در چند مرحله در ارتباط با شاخصهای کلینیکی افراد مبتلا به پریودنتیت مهاجم
استاد راهنما : دکتر حمید مقدس نگارش : دکتر اتابک کاشفی مهر دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، شماره پایان نامه: 443 چکیده قابلیت جابجایی میکروارگانیسم ها در داخل حفره دهان امکان آلودگی مجدد در نواحی درمان شده توسط میکروارگانیسم های موجود در نواحی درمان نشده را مطرح میسازد. لذا هدف از مطالعه حاضر ارزیابی نتایج کلینیکی حاصله از درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مهاجم، با توجه به نظریه حذف یکباره عفونت از حفره دهان می باشد. برای این منظور 20 بیمار مبتلا به پریودنتیت مهاجم موضعی وارد مطالعه شده و به 2 گروه یکسان مورد و شاهد تقسیم بندی گردیدند. در گروه مورد، کل دهان در دو جلسه با فاصله 72 ساعت و در گروه شاهد در 4 جلسه با فواصل یک هفته جراحی شدند. شاخص های کلینیکی ایندکس پلاک و لثه و خونریزی به هنگام پروب کردن و نیز عمق پاکت و سطح چسبندگی، قبل از درمان و 4 و 8 ماه بعد از درمان ثبت شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که هر دو روش جراحی باعث بهبود شرایط پریودنتال میگردند و شاخص لثه ای و نیز خونریزی به هنگام پروب کردن در هر دو گروه ، 4 و 8 ماه بعد از درمان، ضمن بهبود قابل توجه، تفاوت معنی داری با هم نداشتند. نتایج آنالیز داده ها در دندان های تک ریشه نشان داد که سطح چسبندگی در گروه مورد، پس از 8 ماه باز هم کمتر از زمان پیش از درمان بود ولی در گروه شاهد چنین نتیجه ای حاصل نشد، که نشان دهنده ثبات نتایج حاصله می باشد. در دندانهای چند ریشه تغییرات عمق پاکت و نیز سطح چسبندگی ضمن معنی دار بودن در هر دو گروه، در گروه مورد نتایج حاصله برتر و با ثبات تر بود. بر مبنای مطالعه کلینیکی انجام شده نشان داده شده که دندانهای تک ریشه علی رغم پایدارتر بودن نتایج حاصله از درمان یک مرحله ای نسبت به روش چند مرحله ای مقادیر کلینیکی ثبت شده با هم اختلاف معنی داری نداشتند حال آنکه این اختلاف در دندانهای چند ریشه ای دارای تفاوت معنی دار با گروه درمان شده به روش چند مرحله ای بودند. | 
