ارزیابی بالینی و پرتونگاری مولرهای شیری پالپوتومی شده به دنبال ترمیم با روکش استنلس استیل و آمالگام نویسندگان: فرید عباسی*، رزا حقگو1 *استادیار گروه بیماری های دهان، دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد 1-دانشیار گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی دنشگاه شاهد abassi110@yahoo.com
چکیده مقاله: بیان مساله: پالپوتومی رایج ترین درمان پالپ در دندان های شیری است. گونه ی ترمیم نهایی این دندان ها می تواند در میزان موفقیت درمان اثر بگذارد. هدف: هدف از این پژوهش، بررسی بالینی و پرتونگاری موفقیت پالپوتومی مولرهای شیری پس از ترمیم با روکش استنلس استیل و آمالگام بود. مواد و روش: در این کارآزمایی بالینی-تصادفی، 110 دندان مولر شیری کودکان که نیاز به درمان پالپوتومی داشتند با فرموکرزول تحت درمان پالپوتومی و سپس به گونه ی تصادفی در دو گروه آمالگام و روکش قرار گرفتند. 55 دندان با روکش و 55 دندان با آمالگام ترمیم شدند. این دندان ها در فاصله های 6، 12 و 24 ماهه از نظر بالینی و پرتونگاری بررسی گردیدند و داده ها با آزمون دقیق فیشر واکاوی شدند. یافته ها: در پایان دوره ی 6ماهه در هیچ یک از دندان ها شکست بالینی و رادیوگرافیک دیده نشد. در پایان دوره ی 12ماهه در گروه آمالگام در یک دندان تورم و رادیولوسنسی فورکا دیده شد. در پایان دوره ی 24 ماهه در گروه روکش در دو دندان نشانه های لقی دیده شد. در گروه آمالگام در یک دندان رادیولوسنسی فورکا و در یک دندان لقی و در یک دندان تحلیل درونی دیده شد. آزمون دقیق فیشر نشان داد، که تفاوت معنادار در موفقیت پالپوتومی پس از ترمیم با روکش استنلس استیل و آمالگام وجود ندارد. نتیجه گیری: اگر دندان به درستی برای درمان پالپوتومی انتخاب شود، روکش استنلس استیل و درمان آمالگام می تواند به عنوان ترمیم نهایی استفاده شود. واژه های کلیدی: پالپوتومی، فرموکرزول، ترمیم آمالگام، روکش استنلس استیل
منبع: مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز متن کامل |