بررسی آزمایشگاهی دو روش استحکام بخشی، جهت ترمیم دندانهای سانترال درمان ریشه شده فک بالا، با دیواره های نازک ریشه
استاد راهنما: دکتر محمدرضا مالکی پور پژوهشگر: ندا حسینی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان چکیده بازسازی یک دندان بدون پالپ باید به نحوی باشد که از نتیجه ترمیم موفقیت آمیز به دنبال درمان ریشه، اطمینان حاصل شود. اغلب به منظور بازسازی نهایی دندان درمان ریشه شده، پست و کور به منظور ایجاد گیر و تقویت ترمیم نهایی، کاربرد پیدا می کند، اما وقتی که ریشه ها ضعیف هستند در استفاده از پست با اشکال مواجه می شویم، زیرا دیواره نازک ریشه، پروگنوز موفقیت آمیز طولانی مدت دندان را خدشه دار می نماید. به نظر می رسد استفاده از مواد چسبنده به عاج برای تقویت داخل ریشه ای، ریشه با دیواره های نازک دندان را تقویت می نماید و امکان استفاده از پست را در آنها فراهم می آورد. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی، ارزیابی امکان تقویت داخل ریشه ای با استفاده از روش چسبندگی لایه ای مواد و دونوع پست مختلف در ریشه های با دیواره تازک می باشد. بر این اساس چهل و هشت دندان سانترال سالم فک بالا به نحوی انتخاب شدند که در اندازه، شکل و آناتومی ریشه مشابه باشند. تمام دندانها تا فایل شماره هفتاد و یک میلی متر کوتاهتر از آپکس دندان آماده سازی شده و با سیلر آ.اچ. 26 و گوتاپرکا و با روش تراکم جانبی پر شدند و سپس دندانها به وطور تصادفی به چهار گروه 12تایی تقسیم شدند. در سه گروه یعنی 36 دندان از 48 نمونه مطالعه، یک فرز لابراتواری به منظور نازک کردن ناحیه سرویکال ریشه و شبیه سازی آن به دیواره های نازک دندانهای ضعیف استفاده شد. تراش سرویکالی ریشه از طریق حفره دسترسی پالاتالی صورت گرفت و تا پنج میلی متر زیر CEJ گسترش پیدا کرد.12 دندان باقیمانده در ناحیه سرویکالی ریشه تراش نخوردند تا به عنوان گروه کنترل مثبت عمل نمایند و سپس هر یک از گروهها به ترتیب زیر ترمیم شدند: در گروه اول که تراش سرویکالی انجام نشده بود کامپوزیت رزین همراه با ماده چسبنده عاجی در طی دو مرحله در داخل حفره دسترسی قرار داده شد و هر بار شصت ثانیه سخت گردید. کار ترمیم حفره دسترسی سه گروه دیگر نیز به همین نحو انجام شد. در گروه دوم نیز حفره دسترسی دندان تضعیف شده، با کامپوزیت و تا حد CEJ ترمیم گردید. در گروه سوم ناحیه سرویکالی تضعیف شده، با کامپوزیت با سخت شدگی دو گانه و یک – پست کوارتز فایبر ترانس لوسنت در پنج میلی متری زیر CEJ تقویت گردید.در گروه چهارم ناحیه سرویکالی تضعیف شده با کامپوزیت با سخت شدگی دو گانه و یک پست ریختگی مشابه با پست شفاف گروه قبل از لحاظ کلیه خصوصیات مورفولوژیک، تقویت گردید. تمام نمونه ها پس از پوشش سطح ریشه با ماده سیلیکونی قابل ارتجاع، مانت گردیدند و سپس در یک ماشین اینسترون تحت آزمایش قرار گرفتند. نیروی شکست متوسط برای چهار گروه به ترتیب 12/170، 40/71، 36/129 و 60/116 کیلوگرم نیرو بود. بالاترین مقاومت به شکست برای گروه اول ثبت شد در حالی که پایینترین مقاومت به شکست برای گروه اول ثبت شد در حالی که پایینترین مقاومت به شکست در گروه دوم مشاهده گردید. مقاومت به شکست گروههای سوم و چهارم اختلاف آماری معنی داری با هم نداشتند ولی از لحاظ میزان وقوع شکست قابل درمان، بین دو گروه اختلاف آماری معنی دار وجود داشت. از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که استفاده از یک ماده چسبنده عاجی و کامپوزیت رزین در ریشه با دیواره نازک، دندان ضعیف را تقویت می کند ولی نوع پست مورد استفاده در نتیجه نهایی موثر است. | 
