اثر روشهای آماده سازی سطح بر روی استحکام اتصال کامپوزیت جدید به کامپوزیت قدیمی
استاد راهنما: دکتر معصومه حسنی طباطبایی پژوهشگر: دکتر شقایق تعلیم دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران چکیده نیاز به باند کردن کامپوزیت جدید به ترمیمهای کامپوزیتی قدیمی یک اتفاق شایع در کار کلینیکی می باشد. بازسازی ترمیم کامپوزیتی در مواردی درمان انتخابی می باشد. از آن جا که در بازسازی کامپوزیت بر ایجاد باند شیمیایی نمی توان تکیه کرد، برای تشدید استحکام باند آن، سطح کامپوزیت جهت ایجاد گیر مکانیکی خشن می شود. در ضمن آماده سازی سطحی ترمیمهای کامپوزیتی غیر مستقیم، جهت سمان کردن در حفره بسیار مشابه فرآیند ترمیم می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر روشهای مختلف آماده سازی سطحی بر استحکام اتصال کامپوزیت جدید به قدیم است. 72 عدد نمونه کامپوزیتی سیلندری شکل از یک کامپوزیت میکروهیبرید به نام تتریک سرام ساخته شد. به عنوان گروه کنترل، 12 نمونه دیگر با همان قطر و ارتفاع دو برابر نمونه های قبلی ساخته شدند. نمونه ها به مدت صد روز در آب مقطر نگهداری گردید و سپس نمونه های آزمون به صورت تصادفی به شش گروه 12تایی تقسیم شدند و برای هر یک روش آماده سازی سطحی صورت گرفت که عبارت بودند از: 1- ایرابریژن با کمک ذرات سی میکرونی Coject sand ، سایلن، دنتین باندینگ 2- ایرابریژن با اکسید آلومینیوم، اسید فسفریک، سایلن، دنتین باندینگ 3- ایرابریژن با اکسید آلومینیوم، اسید فسفریک، دنتین باندینگ 4- کاربرد فرز الماسی، اسید فسفریک، دنتین باندینگ 5- کاربرد فرز الماسی، اسید فسفریک، دنتین باندینگ 6- کاربرد فرز الماسی، اسید فسفریک، Composite activator ، دنتین باندینگ. در ادامه، کامپوزیت جدید بر روی سطح آماده شده باند شد و بعد از ترموسایکلینگ، استحکام اتصال کامپوزیت جدید به قدیمی اندازه گیری گردید و در نمونه های کنترل استحکام کوهنزیو ماده محاسبه شد. از آزمونهای آماری One way ANOVA ، test و Duncan برای مقلیسه گروهها استفاده شد. بین گروههای مختلف اختلاف معنی داری به دست نیامده اما چون PV = 0..59 بود که به حد معنی دار 0.05 بسیار نزدیک است، اقدام به مقایسه چندگانه بین گروهها شد. بین گروههایی که از فرز الماسی استفاده شده بود اختلاف معنی داری به دست آمد( PV=0.036 ) و مشخص شد که سایلن باعث افزایش معنی دار استحکام باند ترمیم در گروه فرز الماسی می شود، اما بین گروه فرز الماسی Composite activator و فرز الماسی بدون سایلن اختلاف معنی دار نبود. بدون گروههای ایرابریژن با یا بدون کاربرد سایلن اختلاف معنی داری به دست نیامد. بین گروههای فرز الماسی و ایرابریژن با کاربرد سایلن اختلاف معنی دار نبود اما بدون کاربرد سایلن این اختلاف معنی دار بود. ( PV= 0.04 ) کمترین استحکام باند در گروه فرز الماسی Composite activator و فرز الماسی بدون کاربرد سایلن بود. مناسبترین درمانها برای ترمیم کامپوزیت استفاده از فرز الماسی به همراه سایلن ،ایرابریژن با یا بدون سایلن یا استفاده از سیستم Coject Sand است. در استفاده از فرز الماسی کاربرد سایلن ضروری است اما در کاربرد ایرابریژن کاربرد سایلن با عدم کاربرد آن تفاوتی ندارد. | 
