رتراکشن سریع دندان کانین از طریق دیستراکشن الیاف لیگامنت پریودنتال و مقایسه آن با روشهای ارتودنسی معمول و کورتیکومی
استاد راهنما: دکتر زهره هدایتی پژوهشگر: دکتر حسین مهربان مقدم دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز چکیده در این مطالعه سرعت حرکت دیستالی دندان کانین ماگزیلا، از طریق Distraction الیاف پریودنتال مورد ارزیابی کلینیکی قرار گرفته و با روشهای ارتودنسی معمول و ارتودنسی توام با کورتیکوتومی مقایسه گردیده است. ضمن اینکه طرح جدیدی از دستگاه رترکشن کانین که کفایت روش فوق را داشته باشد، ارائه و بررسی می گردد. مطالعه روی ده بیماری که به روش نمونه گیری انتخابی در دسترس از میان مراجعان به بخش تخصصی ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی شیراز، انتخاب گردیده بودند، صورت گرفت. دراین مطالعه نشان داده شده است که امکان حرکت سریع دندان به محل فضای حاصل از Extraction (بعد از یک جراحی Minor در استخوان اینترسپتال که همزمان با Extraction صورت می گیرد) وجود دارد. جهت تحقیق این هدف دستگاهی Segmental, Bone, Tooth و Rigid طراحی و بکار گرفته شد که امکان رترکشن سریع کانین به میزان 75/0 میلی متر در روز را داشته باشد. میزان حرکت کانین و مولر اول ماگزیلا، بر اساس فتوکپی از کست های مطالعه و سوپرایمپوزیشن آنها روی نقطه مدیال روگای سوم و خط میدپالاتل به عنوان مرجع ، محاسبه و ارزیابی گردید و جهت ارزیابی میزان Tipping دندان کانین، از سوپرایمپوزیشن رادیوگرافیک پانورامیک استفاده گردید. جهت ارزیابی مشکلات پریودنتال و اندودنتیک از فیلم پری اپیکال و معاینات کلینیکی از جمله؛ Vitality test, Percusion test, Probbing test ( تست سرما و گرما) استفاده شد. یافته های کلینیکی و ارزیابی رادیوگراف ها، قالبهای مطالعه و فتوگراف ها، نشان داد که کانین ها در مدت دو هفته به میزان 54/0 ± 25/6 میلی متر دیستاله شده اند در صورتی که حرکت مزیالی مولر اول ( Anchorage loss ) بسیار حداقل و به میزان 18/0 ± 14/0 میلی متر بوده است که نتایج نسبت به روش ارتودنسی معمول و روش ارتودنسی توام با کورتیکوتومی بسیار مطلوبتر می باشد.هر چند حرکت دیستالی دندان کانین، با درجاتی از Tipping همراه بود( 75/3 ± 81/9 )ولی در مقایسه با روشهای ارتودنسی معمول به طریق [(SM) , (CON)] Sliding و ارتودنسی همراه با کورتیکوتومی ، از میزان کمتری برخوردار بوده است. استخوان آلوئولار جدید در اطراف پریودنتال لیگامنت سمت مزیال دندان کانین در طی رترکشن و بعد از آن به سرعت ایجاد و Remodel شده به طوری که بعد از سه ماه کاملا بالغ و غیر قابل افتراق از استخوان آلوئولار ابتدایی می باشد. هیچ گونه شواهد کلینیکی و رادیوگرافیک مبنی بر ایجاد ضایعه پریودنتال و یا مشکلات و ضایعات اندودنتیک و تحلیل ریشه در طی و بعد از Distraction مشاهده نگردید. در این مطالعه، نشان داده شد که لیگامنت پریودنتال، کاملا شبیه به سوچور میدپالاتال در باز کردن سریع کام، می تواند Distract گردد و کانین ها را می توان بر اساس این مفهوم به سرعت Retract کرد، بدون اینکه مشکلات Significant عارض شود. ضمن اینکه دستگاه طراحی و معرفی شده می تواند به طور موثری اهداف فوق را تامین نماید. |