جشنواره سال 1384: نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری ارتودانتیکس
نفرات برتر پایان نامه دوره دکتری ارتودانتیکس
.
پایان نامه برتر دوره دکتری ارتودانتیکس
بررسی تغییرات میزان اینترلوکین -6 ( IL-6 ) در مایع شیار لثه ای حین حرکات ارتودنسی
استاد راهنما : دکتر سید محمد رضا صفوی
نگارش : سمیه خرمیان طوسی
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
خلاصه
حرکت موفق ارتودنسی نیازمند تغییر شکل (ریمودلینگ ) پریودنشیوم به خصوص تغییر شکل استخوان آلوئول می باشد. نیروهای مکانیکی می توانند موجب ایجاد پاسخهای ساختاری و بیوشیمیایی در سلولهای مختلف ساختارهای پریودنتال شوند. نشان داده شده است که اجزای موجود در مایع شیار لثه ( GCF ) می توانند انعکاسی از تغییرات ایجاد شده در بافتهای زیرین باشند . مطالعات محدودی بر روی اجزای GCF که در ریمودلینگ استخوان در حین حرکات ارتودنسی نقش دارند متمرکز شده است . مطالعه حاضر به روش Longitudinal با هدف اندازه گیری و بررسی تغییرات IL-6 حین حرکات ارتودنسی طراحی و اجرا شده است .
چهارده بیمار (9 زن و 5 مرد با میانگین سنی 5/2 ± 1/15 ) با دارا بودن معیارهای ورود در مطالعه شرکت کردند . یکی از دندانهای کانین فک بالای هر بیمار با یک نیروی مداوم ارتودنسی ( فنر NiTi ) تحت حرکت دیستالی قرار گرفت ( Distalized canine: DC ) . بر روی دندان کانین قرینه آن یراکت ارتودنسی قرار گرفت ولی نیروی ارتودنسی به دندان وارد نشد ( Contralateral Canine: CC ) و یکی از دندانهای کانین فک پایین به عنوان کنترل در نظر گرفته شد و هیچ دستگاهی روی آن قرار نگرفت ( Antagonist Canine: AC ) . وضعیت پریودنتال بیماران قبل از مداخله و 14 و 28 روز پس از مداخله ثبت گردید . مایع شیار لثه ای در بیماران قبل از مداخله و 14 و 28 روز پس از آن به صورت مجزا از سطوح مزیال و دیستال دندانهای مورد بررسی توسط کاغذ مخصوص جذب GCF جمع آوری شد و سپس میزان IL-6 تعیین و داده های حاصل مورد آنالیز آماری قرارگرفت .
شاخصهای التهابی لثه در هر دو دندان DC و CC نسبت به زمان آغاز مطالعه افزایش یافت . میزان IL-6 در GCF افزایش معنی داری را در 14 روز پس از مداخله در دندان DC نسبت به دو دندان کنترل نشان داد . همچنین میزان IL-6 در دندان مورد ( DC ) در 14 روز پس از مداخله به صورت معنی داری بالاتر از زمان آغاز مطالعه و 28 روز پس از مداخله بود . میزان IL-6 در دندان CC نیز در طول مطالعه افزایش یافت ولی میزان آن کمتر از دندان DC بود . میزان IL-6 در دندان AC در طول مطالعه ، در حد پایه باقی ماند . بین میزان IL-6 سطوح مزیال و دیستال هیچ یک از دندانها در طول مطالعه اختلاف معنی داری مشاهده نشد .
یافته های مطالعه حاضر از این نظریه که تغییرات IL-6 منعکس کننده پاسخهای بافتی ایجاد شده در پریودنشیوم حین حرکات ارتودنسی می باشند ، حمایت می کند .