بررسی وضعیت نشانگرهای 67 – Ki و PCNA در فولیکول دندانی و کیست دنتی ژروس
استاد راهنما : دکتر فاطمه مشهدی عباس نگارش : دکتر امیرعلاء آغبالی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خلاصه فولیکول دندانی قسمتی از toothgerm می باشد که طی مراحل رشد دندان تکامل می یابد . در مواردی که دندان impact است باقـی می ماند و در طول این دوره زمانی ، پتـانسیل تبدیل به ضایعـاتی نظیـر کیست دنتـی ژروس را دارد . این کیست می تواند به ضایعاتی نظیر آملوبلاستوما و SCC و موکواپی درموئید کارسینوما تبدیل شود . با توجه به پتانسیل دینامیک فولیکول و کیست دنتی ژروس و عدم وجود تحقیق جامع و کاملی در مورد تمایز این دو ، فاکتورهای مهم رشدی 67 – Ki و PCNA ( با استفاده از روش رنگ آمیزی IHC ) در این دو ضایعه بررسی و چگونگی بروز این دو فاکتور در هر کدام از ضایعات پیگیری و با همدیگر مقایسه گردیدند . این تحقیق از نوع توصیفی گذشته نگر بوده و برای بررسی آن از بلوکهای پارافینی موجود مربوط به بیماران مراجعه کننده به بخش پاتولوژی دانشکـده دندانپـزشکی شهید بهشتی در سال های 83-1360 استفاده شده است . روش کار استفـاده از تکنیک streptavidin Biotin IHC بوده و برای این منظـور از آنتـی بادی های anti PCNA (Clon Sigma PC10) و Anti-Ki-67 استفاده شد. این مطالعه بر اساس بررسی دو شاخص 1- رنگ گرفتگی یا عدم رنگ گرفتگی بافت 2- طرح رنگ گرفتگی بافتها (میزان و شدت رنگ گرفتگی) مورد ارزیابی قرار گرفت. در مورد فولیکول دندانی از 20 مورد فولیکول انتخابی 5 عدد با فاکتور 67 – Ki (25 ٪ ) و 7 عدد با فاکتور PCNA (35 ٪ ) رنگ گرفتند. از 20 مورد کیست دنتی ژروس انتخابی 14 مورد با 67 – Ki (70 ٪) و 16 مورد (80 ٪) با PCNA مثبت بودند . در مقایسه بین دو گروه از نظر پارامترهای مورد تحقیق اختلاف معنی دار وجود داشت.(05/0 p< ) یعنی بروز این فاکتورها در این دو ضایعه با هم تفاوت دارد و در کیست دنتی ژروس بیشتر است . کیست دنتی ژروس و فولیکول در موارد محدود فاکتورهای رشدی PCNA و 67 – Ki را بروز می دهند و از فعالیت پرولیفراتیو برخوردارند و می توان از تفاوت نحوه بروز این فاکتورها برای افتراق کیست دنتی ژروس و فولیکول دندانی استفاده کرد . | 
