جشنواره سال 1384: نفرات برتر مقاله پژوهشی ارتودنسی
نفرات برتر مقاله پژوهشی ارتودنسی
.
مقاله پژوهشی برتر ارتودنسی
بررسی تاثیر درمان ارتودنسی ثابت بر تحلیل اپیکال ریشه دندانهای ثنایای فک بالا
نویسندگان: دکتر حسین روانمهر - دکتر هومن مهندسان- مهندس ناصر ولایی - دکتر محمدرضا شریفیان
چکیده
یکی از عوارض ناخواسته مطرح شده در درمانهای ارتودنسی شیوع تحلیل ریشه است. در این زمینه گزارشهای متفاوت و گاه متناقضی وجود دارد. هدف از این تحقیق تعیین اثیر درمان ارتودنسی ثابت بر تحلیل خارجی اپیکال ریشه دندانها از لحاض کمی و کلینیکی است.
این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی٬ بر روی 40 بیمار انتخاب شده با اندیکاسیون ارتودنسی ثابت در سنین 12 تا 22 سال انجام شد. قبل از شروع درمان و در مقاطع 6 و 12 ماه پس از شروع درمان٬ رادیوگرافی استادارد با Long coen paralleling technique تهیه و با استفاده از برنامه های نرم افزاری ٬ طول تاج و ریشه اندازه گیری شد. تغییرات طول ریشه با در با در نظر گرفتن ضریب تصحیح اندازه تصاویر٬ تعیین و مقدار تحلیل بیش از 20/1 میلی متر٬ به عنوان عارضه تحلیل منظور شده٬ مورد قضاوت آماری قرار گرفت. طول ریشه دندانهای سانترال فک بالا قبل از شروع درمان 07/2 + 51/17 میلی متر٬ میزان تحلیل این دندانها در پیگیری 6 ماهه 40/0 + 78/0 میلی متر و در پیگیری 12 ماهه٬ 70/0 + 68/1 میلی متر٬ برابر با 9/9 درصد طول اولیه ریشه بود( P<0/001) . برای دندانهای لترال فک بالا قبل از درمان٬ 84/1 + 74/15 میلی متر٬ و بعد از درمان به ترتیب 51/0 + 87/0 میلی متر ٬ و 73/0 + 83/1 میلی متر برابر 63/11 درصد طول اولیه ریشه بود (P< 0/001). عارضه تحلیل٬ در 7/73 درصد سانترالها (P< 0/001) و 7/81 درصد لترالها (P<0/001 ) مشاهده شد. جنس٬ نوع دندان٬ تکنیک درمان و مرحله درمانی در میزان تحلیل اپیکال ریشه نقش نداشته اما کشیدن دندان پرمولر ( P< 0/07) و مدت درمان(P <0/001) موثر بودند.
با توجه به ضرورت درمان ارتودنسی در مبتلایان به ناهنجاری های دندانی - فکی و وجود تحلیل اپیکال ریشه به دنبال آن٬ نیاز به انجام تحقیقات دیگر به منظور تعیین عوامل تاثیرگذار و نیز پیگیری دقیق وضعیت ریشه ها در حین درمان٬ به خصوص در بیماران مستعد و نیز در طرح درمانهای مرسوم ارتودنسی برای کاهش تحلیل وجود دارد.