مقایسه میزان اشعه جذبی پوست در ناحیه تیروئید در دو تکنیک رادیوگرافی پانورامیک و توموگرافی اسپیرال نویسندگان: نجمه اخلاقی*- احسان حکمتیان1 *دستیار تخصصی گروه دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان 1-استادیار گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی و عضو مرکز تحقیقات دندانپزشکی ترابی نژادع دانشگاه علوم پزشکی اصفهان akhlaghi@dnt.mui.ac.ir چکیده مقاله: مقدمه: تیروئید یکی از ارگان های حساس به اشعه ایکس در ناحیه سر و گردن می باشد. هدف از این پژوهش ، مقایسه میزان اشعه جذبی پوست، در ناحیه تیروئید در توموگرافی اسپیرال فکین و رادیوگرافی پانورامیک، با استفاده از دوزیمری ترمولومینسانس بد. مواد و روشها: در این پژوهش تجربی آزمایشگاهی، تعداد 36 دوزیمتر لیتیوم فلوراید (قرص TLD-100 ) استفاده شد، به این صورت که در هر گرافی، یک قرص TLD در تیروئید راست (سمت تیوب اشعه) و دیگری در سمت چپ (تیروئید سمت مخالف تیوب) فانتوم سر و گردن آناتومیک برش داده شده ( Sliced anatomic Alderson ) قرار داده شد و در هر مرتبه، معاینات توموگرافی و نیز رادیوگرافی پانورامیک به عمل آمد. هر دوزیمتر توسط دستگاه خواننده Solaro 2A دو مرتبه خوانده شد. پس از اعمال ضرایب مورد نظر، دوز مربوط به هر TLD مشخص و نتایج با آزمون آماری Wilcoxon و با ضریب اطمینان 95 درصد آنالیز گردید. یافتهها: میانگین دوز رادیوگرافی پانورامیک در تیروئید سمت چپ، 34 میکروگری و در تیروئید سمت راست، 39 میکروگری به دست آمد. در توموگرافی اسپیرال قدامی و خلفی فکین، میانگین دوز 71-30 میکروگری بود. تفاوت معنیدار بین میانگین دوز جذبی پوست در ناحیه تیروئید، در توموگرافی اسپیرال قدامی و خلفی فکین و رادیوگرافی پانورامیک مشاهده نشد (05/0 نتیجهگیری: دوز جذبی پوست در ناحیه تیروئید، در یک تصویر توموگرافی که شامل چهار برش با ضخامت مشخص است، قابل مقایسه با یک تصویر پانورامیک میباشد. واژهها ی کلیدی: دوز جذبی، توموگرافی اسپیرال، رادیوگرافی پانورامیک.
منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان متن کامل |