بررسی اثر جراحی ارتوگناتیک بر وضعیت شنوایی بیماران عمل شده در بخش جراحی فک و صورت بیمارستان طالقانی از اول سال 1382 لغایت انتهای شش ماهه اول سال 83
استاد راهنما : دکتر مسعود یغمائی نگارش : دکتر داریوش آبرومند دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، شماره پایان نامه: 384 خلاصه اعمال جراحی ارتوگناتیک از جمله شایع ترین انواع جراحیهای ماگزیلوفیشیال می باشدکه به منظور ایجاد رابطه مناسب بین فکین ( esthetic ) و عملکرد مناسب سیستم جونده و تکلم بهتر ( function ) انجام می شود. در خلال انجام این گونه اعمال جراحی به خصوص در فک بالا، استئوتومی و جابجایی های صورت گرفته، به علت ادم و کشش عضلانی، باعث درجاتی از اختلال عملکرد عضلات پاراتوبال می شود، که در نهایت می تواند باعث ایجاد درجاتی از اختلال در سیستم شنوایی گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات جراحی ارتوگناتیک بر وضعیت شنوایی بیماران است. بیماران کاندید جراحی ارتوگناتیک مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی حدفاصل سال 82، لغایت نیمسال اول 83 ، که واجد شرایط ورود به طرح بودند، از طریق پرسش نامه، معاینه بالینی و تستهای شنوایی سنجی، 24 ساعت قبل از عمل، 48 ساعت بعد از عمل، 6 هفته بعد از عمل (قبل از بازکردن IMF = بستن دو فک به هم با وسایل مختلف از جمله سیم به طوری که دهان بیمار باز نشود)و 8 هفته بعد از عمل ( دو هفته پس از باز کردن IMF ) ، مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد بیماران 54 نفر، 27 نفر مرد و 27 نفر زن، با میانگین سنی 4/24 بودند. در جراحیهای تک فکی بالا ( monomax ) و یا دو فکی ( Bimax ) به درجات مختلف دچار اختلال در سیستم شنوایی شدند که از نظر آماری معنی دار بود. ( 0.05 < P ). در پایان تحقیق درصد کمی از بیماران همچنان درجاتی از اختلال خفیف در سیستم شنوایی را داشتند ولی این اختلاف هنوز از نظر آماری نسبت به قبل از عمل معنی دار می باشد . ( 0.05 < P ) انجام اعمال جراحی ارتوگناتیک بر روی فک بالا و یا دو فکی باعث ایجاد درجاتی از اختلال در سیستم شنوایی می شود که در اکثریت موارد خفیف و گذرا بوده و نیاز به اقدام درمانی خاصی ندارد. | 
