بررسی اثر لیزر کم توان هلیوم – نئون بر بروز ژنی Bfgf و IL-1 β در لثه و مخاط RAT
استاد راهنما : دکتر سید محمد رضا صفوی نگارش : دکتر علیرضا فلاح دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، شماره پایان نامه: 2741 چکیده امروزه لیزرهای کم توان به منظور اثرات ضد التهابی و تسریع در ترمیم زخم به صورت گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما مکانیسم اثر این لیزرها هنوز به طور کامل شناخته نشده است. علائم بالینی التهاب و ترمیم، نتیجه فعل و انفعالاتی است که در سطح سلولی – مولکولی در بافتها رخ می‌دهد. از میان واسطه‌های شیمیایی متعدد، سایتوکاینها و فاکتورهای رشد نقش به سزایی در پروسه التهاب و ترمیم دارند. IL-1β از مهمترین سایتوکاینهای مؤثر در التهاب و تحلیل استخوان می‌باشند. Bfgf از شاخص ترین فاکتورهای رشد در بافتهای پریودنتال هستند. هدف این مطالعه بررسی اثر لیزر کم توان هلیوم – نئون بر بروز ژنی IL-1β و Bfgf در لثه ومخاط RAT می‌باشد. 20 موش نر از نژاد Vistar به روش تصادفی به 4 گروه مساوی به نامهای A24 و A48 (مورد) و B24 و B48 (شاهد) تقسیم شدند. به منظور ایجاد التهاب، برشی در ناحیه لثه ومخاط بین دو دندان سانترال فک پایین موش داده شد. ناحیه برش خورده در گروه A24 ، 2 بار تحت تابش لیزر و در گروه A48 ، 3 بار تحت تابش لیزر قرار گرفت، گروههای B24 و B48 هیچ گونه تابشی دریافت نکردند. لیزر کم توان هلیوم – نئون با طول موج nm 8/632 و با توان mw 25 بوده که به مدت 300 ثانیه ( پنج دقیقه) به صورت پیوسته و غیر تماسی مورد استفاده قرار گرفت.(دوزاژ هر تابش J/cm2 5/7 بود) هر موش گروه A24 و B24 ، 24 ساعت پس از برش و هر موش گروه A48 و B48 ، 48 ساعت پس از برش، Sacrifice شده و لثه و مخاط ناحیه برش خورده جدا شد. نمونه‌های RT-PCR شده و نتایج حاصله آنالیز کمی شدند. IL-1β در گروه A (مورد) کاهش معنی‌داری نسبت به گروه B (شاهد) داشت.(05/0 < P ) تفاوت معنی‌داری بین گروههای مورد و شاهد در Bfgf مشاهده نشد. ضمناً بین گروههای A24 با A48 و B24 با B48 نیز تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. از مجموعه نتایج به نظر می‌رسد که لیزر کم توان هلیوم – نئون با مشخصات تابش ذکر شده از طریق تغییر در بروز ژنی مدیاتورهای فوق ، التهاب را کاهش و ترمیم بافتی را افزایش می‌دهد. | 
