بررسی میزان دوز جذبی در تکنیکهای مختلف تصویربرداری سه بعدی (Cross-Sectional) در درمانهای ایمپلنت دندانی
استاد راهنما : دکتر مسعود ورشوساز اساتید مشاور : دکتر محمد امین توکلی – دکتر سید محمود رضا آقامیری نگارش : دکتر هانیه نظری‌نیا دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، شماره پایان نامه: 481 چکیده امروزه بهترین درمان برای جایگزینی دندانهای از دست رفته، استفاده از ایمپلنت‌های دندانی می‌باشد. برای این منظور نیاز به انجام رادیوگرافی سه بعدی جهت تعیین دقیق محل ایمپلنت در فکین وجود دارد. هدف از انجام این تحقیق را بر پایه بررسی میزان دوز جذبی در چند ارگان حساس به اشعه در تکنیکهای تصویربرداری مختلف سه بعدی برای ایمپلنت‌های دندانی در هنگام تهیه تصاویر رادیوگرافیکی سه بعدی از یک phantom head بنا نمودیم. برای انجام این تحقیق از یک phantom head RANDO استفاده شد. جهت بررسی دوز جذبی در غده تیروئید، مغز استخوان و غدد بزاقی (پاروتید، ساب مندیبل)، 22 عدد TLD در سوراخهایی در فانتوم در این نواحی قرار داده شدند. برای انجام اکسپوژر از سه تکنیک تصویربرداری سه بعدی رایج ( 64-D Spiral CT , Spiral tomography و CBVT ) استفاده گردید. در هر مرحله از اکسپوژر برای ناحیه دندانی مورد نظر در هر تکنیک، TLD های درون فانتوم 3 بار جداگانه تحت تابش قرار گرفتند. سپس جهت قرائت اشعه جذب شده توسط TLD ها، در دستگاه قرار داده شده و اطلاعات حاصل از آنها به صورت دوز جذبی ثبت گردید. بر اساس نتایج به دست آمده در این تحقیق، دوز جذبی 64-D Spiral CT بسیار بیشتر از تکنیک تصویربرداری توموگرافی و CBVT است. در برخی موارد CBVT دوز جذبی کمتری را حتی نسبت به توموگرافی ایجاد می‌کند. کمترین میزان دوز جذبی در اکثر بافت‌های بررسی شده مربوط به CBVT ماگزیلا می‌باشد. مهمترین نتیجه حاصل از این تحقیق آن است که تکنیک تصویربرداری CBVT دوز جذبی کمتری را نسبت به تکنیک تصویربرداری Spiral tomography و 64-D Spiral CT ایجاد می‌کند. همچنین دوز جذبی کالواریم دارای کمترین میزان در بین سایر بافت‌های حساس به اشعه در همه تکنیک‌ها می‌باشد. لازم به ذکر است که نتایج حاصل از بررسی دوز جذبی تکنیکهای تصویربرداری Spiral tomography و 64-D Spiral CT با یافته‌های حاصل از تحقیقات پیشین نسبتاً تطابق دارد. | 
