بررسی رابطه میزان تظاهر CD105 ، CD34 ، D2-40 با متاستاز به غدد لنفاوی گردنی در اسکواموس سلکارسینومای زبان
اساتید راهنما : دکتر نصرت اله عشقیار – دکتر پوریا مطهری نگارش : دکتر صدیقه رهروتابان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، شماره پایان نامه: 574 ت چکیده یکی از مهمترین عوامل در تعیین پیشآگهی سرطان سلول سنگفرشی دهان (O SCC) متاستاز به غدد لنفاوی است. عروق خونی و عروق لنفاوی در بروز متاستاز نقش اساسی بر عهده دارد. جهت شناسایی این عروق از مارکرهای سطح سلولهای اندوتلیال استفاده میشود و دانسیته عروق به عنوان نشانگر عروق تازه شکل گرفته به کار میرود. هدف از این مطالعه بررسی تظاهر نشانگرهای CD34 و CD105 (مخصوص عروق خونی) و D2-40 (مخصوص عروق لنفی) در O SCC و ارزیـابی دانسیته عروق لنفاوی وخونی کوچک ( MVD ) و ارتباط آن با متاستاز به گروههای لنفاوی بود. در این مطالعه 40 بیمار مبتلا به S CC زبان مورد بررسی قرار گرفتند. تمام موارد تحت درمان جراحی و دایسکشن رادیکال گردن واقع شده بودند و درمان دیگری دریافت نکرده بودند. بیماران بر اساس یافتههای ثبت شده در پرونده به دوگروه واجد متاستاز گردنی و فاقد آن تقسیم شده و تومورها با مارکرهای D2-40 ، DC105 ، DC34 تحت رنگآمیزی این نوع هیستوشیمی قرار گرفتند. دانسیته عروقی بر اساس تظاهر این مارکرها در داخل و حاشیه تومور و بافت نرمال اطراف تعیین شد. در داخل و حاشیه تومور ( MVD ) در رنگپذیری با هر سه مارکر در گروه واجد لنف نود متاستاتیک مشاهده شد که تفاوت آن با گروه فاقد متاستاز معنیدار بود. (05/0 < P ) وضعیت این مارکرها با سایر فاکتورهای کلینیکوپاتولوژیک شامل تمایز تومور، سن و جنس بیمار ارتباطی نداشت. نتایج نشان داد که MVD در داخل و حاشیه تومور در بیماران مبتلا به SCC زبان امکان متاستاز به گروههای لنفاوی را افـزایش میدهد و احتمالاً میتوان از بررسی وضعیت عروق جهت پیشبینی امکان متاستاز به گروههای لنفاوی استفاده کرد. |