بررسی استحکام باندبراکت های ارتودنسی در اتصال به سطوح چینی آماده شده توسط لیزر Er: YAG در مقایسه با اسید هیدروفلوریک
اساتید راهنما: دکتر مریم پوستی، دکتر آرزو جهانبین استاد مشاور: دکتر نسرین سرابی نگارش: دکتر پیروزه مهدوی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، شماره پایان نامه: ۲۲۲۰ چکیده از آنجایی که در بیماران بزرگسال نیازمند درمان ارتودنسی در موارد بسیاری دندانها دارای کراون و ونیرهای چینی می باشند چگونگی آماده سازی سطح چینی جهت باند با براکت ارتودنسی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. در حال حاضر تکنیکهای متفاوتی از قبیل آماده سازی شیمیایی توسط اسد فسفریک، اسید هیدروفلوئوریک و دگلیز کردن چینی توسط ذرات اکسید آلومینیوم پیشنهاد شده است. اما از آنجایی که روش کاربرد اسید فسفریک استحکام برشی کافی برای تحمل نیروهای جویدن ایجاد نمی کند و اسید هیدروفلوئوریک نیز علی رغم نیروی باند کافی از نظر کاربرد خطرناک بوده و نیاز به ایزولاسیون شدید دارد، یافتن روشی ساده و مطمئن موضوع مطالعه حاضر می باشد. در واقع در این مطالعه میزان استحکام برشی پیوند براکت های متصل شده به نمونه های چینی که توسط لیزر Er:YAG آماده شده اند با سایر روشها مورد مقایسه قرار گرفته است. در این تحقیق ۸۰ نمونه چینی که به شکل نمای فاسیالی دندان سانترال بالا در لابراتوار ساخته شده بود در ۴ گروه ۲۰تایی به صورت تصادفی تقسیم بندی گردید و بر روی هر گروه یک تکنیک آماده سازی انجام پذیرفت. این گروهها شامل: ۱- دگلیز نمودن سطح چینی با فرز فیشور الماسی. ۲- کاربرد اسید هیدروئوریک ۶/۹ درصد به مدت چهار دقیقه پس از قرز زدن سطح چینی. ۳- کاربرد لیزر Er:YAG به قدرت ۲ وات به مدت ۱۰ ثانیه با فاصله ۳ میلی متر از سطح، پس از فرز زدن سطح چینی. ۴- کاربرد لیزر Er: YAG به قدرت ۳ وات به مدت ۱۰ ثانیه با فاصله ۳ میلی متر از سطح، پس از فرز زدن سطح چینی بود. پس از آماده سازی سطح در هر یک از گروهها سایلان Nomix بر روی چینی زده شده و سپس براکت توسط کامپوزیت Nomix دقیقا در محل آماده سازی شده در جهتی مستقر گردید که فلش براکت به سمت انحنای جینجیوالی نمونه قرار گیرد و شیار عمودی براکت عمود بر سطح افق باشد. بدین ترتیب جهت وارد شدن نیروی باند کننده در دستگاه اینسترون برای تمام نمونه ها یکسان شد. پس از نگهداری نمونه ها در آب مقطر به مدت ۲۴ساعت در نهایت نمونه ها در دستگاه ZWICK ، دباند شد و نیروی shear اعمال شده بر هر نمونه تا زمان شکست ثبت گشت. سطح چینی دباند شده به منظور تعیین اندکس باقیمانده چسباننده بر سطح توسط استرئومیکروسکوپ ارزیابی گردید. داده ها نشان داد که میانگین استحکام برشی پیوند گروه اسیدهیدروفلوریک : ۰۰/۷، گروه لیزر ۲ وات: ۳۹/۲، گروه لیزر ۳وات: ۷۷/۳ و گروه فرز ۳۳/۲ مگاپاسکال می باشد. همچنین مشخص شد که بین استحکام برشی پیوند و اندکس باقیمانده ماده چسباننده در گروه اسید با سه گروه دیگر اختلاف آماری معنی داری وجود دارد. بدین صورت که استحکام برشی پیوند و اندکس باقیمانده ماده چسباننده در گروه اسیدی از سه گروه دیگر بیشتر بود. یافته های این مطالعه نشان می دهد که آماده سازی سطح چینی توسط لیزر Er: YAG روش مناسبی برای جایگیزنی آماده سازی با اسید هیدروفلوریک نمی باشد. | 
