ارزیابی تاثیر دو روش نمایش فیلم و آموزش زنده در تدریس نحوه قرار دادن صحیح فیشورسیلنت به دانشجویان دانشکده دندانپزشکی زاهدان در سال 90-1389 نویسندگان: مهکامه میرکریمی ، فاطمه اربابی کلاتی* ، علیرضا انصاری مقدم *استادیار گروه بیماری های دهان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان 1-استادیار گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان،دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان 2-استادیار مرکز تحقیقات ارتقا سلامت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان f_kalati@yahoo.com
چکیده مقاله: زمینه و هدف: یکی از مهم‌ترین جنبه‌های آموزش دانشجویان گروه پزشکی، آموزش مهارت‌های عملی می‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه دو روش نمایش فیلم و آموزش زنده در آموزش نحوه قرار دادن صحیح فیشورسیلنت بر دندان‌های مولر دایمی بود. روش بررسی: تعداد 30 نفر از دانشجویان ترم 8 دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان (90-1389) به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفری تقسیم گردیدند. در گروه 1 نحوه قرار دادن صحیح فیشورسیلنت توسط استاد بخش کودکان به صورت زنده بر روی بیمار آموزش داده شد و در گروه 2 دانشجویان نحوه قرار دادن صحیح فیشورسیلنت را در فیلم مشاهده نمودند. پس از آموزش هر دانشجو یک مورد فیشورسیلنت بر روی دندان مولر دایمی بیمار انجام داده و درستی انجام هر مرحله توسط دندانپزشک متخصص کودکان کنترل گردیده و نمره‌گذاری شد. برای مقایسه دو گروه با یکدیگر از لحاظ نمره عملی از آزمون T-test و برای مقایسه میزان رضایت دانشجویان از آزمون Chi square استفاده گردید. یافته‌ها: میانگین نمرات دانشجویان در گروه Video tape برابر 5/16 و در گروه آموزش زنده 53/16 بوده است و در مقایسه دو گروه با یکدیگر بین دو روش آموزشی ذکر شده براساس نمره کلی دانشجویان از لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (05/0<P). همچنین در گروه نمایش فیلم 33% رضایت زیاد و 66% رضایت خیلی زیاد و در گروه آموزش زنده 66% رضایت زیاد و 33% رضایت خیلی زیاد داشتند و اختلاف دو گروه از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (05/0<P). نتیجه‌گیری: هر دو روش آموزشی نمایش فیلم و آموزش زنده در تدریس نحوه قرار دادن فیشورسیلنت نتایج یکسانی داشته است. بنابراین روش نمایش فیلم می‌تواند به همراه یا به عنوان جایگزین روش آموزش زنده مطرح گردد. واژه های کلیدی: مهارت‌های بالینی ، آموزش ، فیشورسیلنت
منبع: مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران متن کامل |
