نفرات برتر مقاله پژوهشی رادیولوژی دهان و فک و صورت

جشنواره سال 1387: نفرات برتر مقاله پژوهشی رادیولوژی دهان و فک و صورت

نفرات مقاله پژوهشی برتر رادیولوژی دهان و فک و صورت
.
مقاله پژوهشی برتر رادیولوژی دهان و فک و صورت
مقایسه دقت تشخیصی و اعتبار دو تکنیک توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت در فک بالا
1- استادیار گروه آموزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد.
چکیده
دقت و اعتبار سی تی اسکن در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت توسط تحقیقهای متعدد به اثبات رسیده است، اما در مورد دقت و اعتبار تکنیک توموگرافی نظرات متفاوتی ارائه شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان دقت و اعتبار اندازه گیریهای تشخیصی توموگرافی اسپیرال نسبت به سی تی اسکن اسپیرال در فک بالا می‌باشد.
در این مطالعه تجربی ـ آزمایشگاهی (In Vitro) ، از هشت جمجمه خشک شده انسانی که بی دندان کامل یا دارای چند ناحیه بی دندانی در فک بالا بودند استفاده گردید. تعداد پنجاه ناحیه بی دندانی به عنوان مکانهای بالقوه ایمپلنت انتخاب شدند. این نواحی عبارت بودند از: هشت نقطه در ناحیه میدلاین، 14 نقطه در ناحیه کانین‌ها، 15 نقطه در ناحیه پری مولارها و 13 نقطه در ناحیه مولارها. نواحی فوق با دو روش توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال تصویـربرداری شدند. از روی تصاویر بازسازی شده سی تی اسکن و توموگرام‌ها ابعاد استخوانی خاصی اندازه‌گیری گردید. این ابعاد عبارت بودند از:
1) فاصله بین سطح آلوئولار و کف بینی یا سینوس‌ها (ارتفاع)
2) فاصله باکوپالاتال ریج آلوئولار در میانه ارتفاع (پهنا)
ارقام به دست آمده از توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال جهت مقایسه در جدول مخصوص ثبت شدند. برای بررسی اعتبار اندازه‌گیریهای انجام شده به روش Interdevice Interobserever و از تست Intraclass Correlation Coefficients مدل One-Way Random Effects استفاده شد.
از مقایسه کل صد اندازه به دست آمده از دو روش توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال، تعداد شش اندازه، تفاوت بیش از یک میلی متر را نشان داد. میزان دقت و صحت اندازه‌گیری ارتفاع و پهنای نقاط مورد نظر به ترتیب 96% و 92% و در مجموع 94% بود. این مقیاس به تفکیک در ناحیه مولارها 100% ، ناحیه پری مولارها 7/86 % ، ناحیه کانین ها 3/93 % و ناحیه میدلاین100% بود. میانگین اختلاف اندازه‌گیری بین این دو تکنیک 66/0 میلی‌متر بود. میزان پایایی اندازه گیریها در مجموع 96% بود.
در مجموع می‌توان این طور نتیجه گرفت که در تصویربرداری‌های مورد نیاز ایمپلنت می‌توان با اطمینان از تکنیک توموگرافی اسپیرال استفاده کرد.
(مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان، دوره 20 ، شماره 1 ، بهار 1387)
نویسندگان : دکترشهریار شهاب¹ – دکتر داریوش رفتاری – دکتر شهرام نامجوی نیک