تألیف و گردآوری :دکتر ساسان
رسایی پور ، دکتر صفورا قدسی
زیر نظر :دکتر احمد حسن آهنگری
رویش دندانها در
ماتریکسی صورت می‌گیرد که از روابط اسکلتی –
عضلانی – مفصلی شکل گرفته است و برای تضمین دوام، ثبات و سلامت
دراز مدت سیستم جونده، هماهنگی کامل دندانها با این ماتریکس ضروری است.
هنگامی که دندانی از دست می‌رود، یک جزء از این سیستم پیچیده و منظم حذف می‌شود و هر جزئی که جایگزین آن دندان می‌شود، برای موفقیت و دوام خود باید با سیستم مذکور هماهنگ شود.
معرفی و کاربرد فراگیر ایمپلنت، بازسازی دندانهای از دست رفته را به صورت محافظه کارانه و قابل پیش‌بینی ممکن ساخته است، اما به هر حال ایمپلنت هم از این قانون مستثنی نیست. اکلوژن که تحت تأثیر ماتریکس اسکلتی – عضلانی – مفصلی شکل می‌گیرد، فاکتوری بنیادین در سیستم جونده است و با توجه به تأثیری که استرس و عوامل بیومکانیکال در موفقیت درمان ایمپلنت دارند، اهمیت اکلوژن در رستوریشن‌های متکی بر ایمپلنت دو چندان خواهد بود.
در این مجموعه تلاش شده است تا با گردآوری مقالات موجود در رابطه با ملاحظات اکلوزالی در پروتزهای تحت ساپورت ایمپلنت، راهنمایی عملی جهت انتخاب نوع اکلوژن در انواع مختلف پروتزهای متکی بر ایمپلنت در اختیار همکاران عزیز قرار داده شود تا با کنترل عوامل استرس زا، دوام، ثبات، فانکشن و سلامت درمان صورت گرفته را با اطمینان بیشتری تضمین نمایند.
در طی مراحل آماده سازی این اثر، سعی شد تا اصول اکلوژن با جدیت بیشتری در درمان بیماران به کار گرفته شود، چنانکه در فصل 4 و به ویژه 5 که به اصول کاربردی اکلوژن در بیماران دارای ایمپلنت پرداخته شده، اکثر تصاویر از بیمارانی گرفته شده که توسط نویسندگان تحت درمان قرار گرفته‌اند. دوره بررسی نتایج در این بیماران بین 1 تا 6 سال بوده است اما کارایی و قابل اعتماد بودن این اصول تا حد زیادی ثابت شد.
