سابقه و هدف:

 انحراف ایمپلنت و اتچمنت نسبت به مسیر نشست و برخاست پروتز ، بر میزان گیر و طول عمر اوردنچر مؤثر است. با توجه به کاشت ایمپلنت با انحراف دیستولبیالی، این تحقیق با هدف تاثیر انحراف 5 درجه و10درجه دیستولبیالی ایمپلنت و اتچمنت بر میزان گیر و طول عمر اوردنچر انجام گرفت.

  مواد و روش ها:

تحقیق بصورت تجربی و آزمایشگاهی بر روی 25 نمونه، در5 گروه انجام شد. نمونه‌ها جفت ایمپلنتها و اتچمنتهایی بودند ،که در بلوک‌های آکریلی قرار گرفتند.گروه1 (شاهد)شامل ایمپلنتها و اتچمنتها موازی وگروه‌های 2تا5 (مورد) ایمپلنت و اتچمنت‌ها دارای انحراف 5 و 10 درجه دیستو لبیالی بودند. بلوک‌ها بوسیله بزاق مصنوعی مرطوب شدند. با دستگاه تست کشش ( Santam ) مقدار گیر آنها از سیکل اول تا 3000 سیکل ( طول عمر برابربا 750 روز) اندازه گیری شد. داده‌ها باازمون ANOVA و Paired T-test بررسی گردید.

  یافته‌ها:

 میزان‌گیر اولیه گروه‌های1تا5 به ترتیب ( 34/0±8/3 ) ،(27/0±6/5 ) ، ( 66/0±6). ( 3/0±8/6 ) ، (28/0 ±9/6 ) بود. همچنین میزان کاهش گیر پس از 3000 سیکل برای گروههای 1تا5 به ترتیب11%،32% ،31 %، 38% و 36%بود. آزمون ANOVA نشان دادکه اختلاف معنی داری بین میزان گیر اولیه و نهایی در گروه‌های مورد وجود ندارد (2/0 P < ). اختلاف بین گروه شاهد و سایر گروه‌ها معنی دار بود. (05/0 P < )

  نتیجه گیری:

 جاگذاری ایمپلنت با انحراف دیستولبیالی موجب افزایش گیر اولیه می‌شود. این میزان انحراف تاثیر محسوسی در کاهش طول عمر پروتز ندارد.

منبع: مجله تحقیق در علوم دندانپزشکی

  متن کامل