مقدمه: برای تهیه تصاویر تشخیصی برای درمان های دندان‌پزشکی ازجمله ایمپلنت تکنیک‌های رادیوگرافی مختلفی به کار برده می‌شوند. با استفاده از تصاویر مقطعی (Cross sectional) مانند توموگرافی توانایی مشاهده استخوان موجود افزایش می‌یابد. این تصاویر معمولاً با دو روش خطی و اسپیرال تهیه می‌گردند. هدف از انجام این مطالعه مقایسه دقت اندازه‌گیری‌های رادیوگرافی تصاویر حاصل از دو روش مزبور بود.

 مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 20 محل روی مندیبل خشک انسان (10 ناحیه در قدام و 10ناحیه در خلف سوراخ چانه ای) انتخاب و تصاویر رادیوگرافی از هر ناحیه با دو روش توموگرافی خطی و اسپیرال، تهیه گردید. کلیه توموگرافی‌های موجود، بر اساس متغیر های ارتفاع وضخامت مندیبل، توسط 2 رادیولوژیست بررسی شد، سپس مندیبل ها در نواحی مشخص شده برش داده شد تا اندازه واقعی متغیرها به دست آید. اندازه های حاصل از توموگرافی ها در3 گروه خطای بیشتر از 1+ میلیمتر، بین 1+ و 1- میلیمتر و کمتر از 1- میلیمتر طبقه بندی شد و توسط آزمون Pearson chi-squareآنالیز گردید (05/0 = α). همچنین ضریب Cohen’s Kappa به منظور ارزیابی قابلیت اطمینان بین مشاهده کنندگان تعیین گردید.

 یافته‌ها: در مقایسه دقت اندازه گیریهای رادیوگرافی توموگرافی خطی و اسپیرال، بر اساس متغیر ارتفاع تفاوت آماری معنی داری یافت نشد (05/0 < p value)، همچنین بر اساس متغیر ضخامت اختلاف معنی داری بین تکنیک‌ها وجود نداشت (05/0 < p value).

 نتیجه‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این مطالعه، دقت تصاویر حاصل ازهر دو روش توموگرافی خطی و اسپیرال مشابه و در مقایسه با ابعاد واقعی قابل قبول می باشد.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان

  متن کامل