مقدمه: رادیوگرافی پانورامیک تصویری توموگرافی از ساختمان‌های صورت به دست می‌دهد، که بزرگ‌نمایی نابرابر در قسمت‌های مختلف فکین از محدودیت‌های آن است. از سویی موقعیت غلط بیمار سبب می‌شود که تصاویری محو در بیرون از لایه تصویر تشکیل شود. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر 10 درجه تغییر در موقعیت چانه در پلن عمودی بر میزان بزرگ‌نمایی قسمت‌های مختلف فکین در تصاویر پانورامیک بود.

  مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 6 جمجمه خشک انسان به وسیله گوتاپرکا در نواحی دندان‌های سانترال، پرمولر، مولر فکین و راموس مندیبل در فواصل افقی و عمودی نشان‌دار شدند. سپس هر جمجمه به میزان 10 درجه به سمت بالا و پایین انحراف داده شد و تصاویر پانورامیک مربوطه تهیه گردید. اندازه‌گیری بر روی جمجمه‌ها و رادیوگرافی‌ها توسط دو مشاهده‌گر به طور مستقل انجام شد. داده‌ها به منظور تجزیه و تحلیل وارد نرم‌افزار 5/11SPSS گردید. بزرگ‌نمایی در هر ناحیه محاسبه و نتایج توسط آزمون‌های t و ضریب ارتباط بینابینی (Intraclass correlation coefficient یا ICC) آنالیز گردید (05/0 = α).

  یافته‌ها: در حالت بالا بردن چانه ناحیه قدام فکین بیشترین بزرگ‌نمایی در هر دو بعد افقی و عمودی را نشان داد و کمترین تأثیر در ناحیه خلف مندیبل مشاهده گردید. در حالت پایین آوردن چانه در ابعاد افقی در اغلب نواحی، اندازه تصویر کوچک‌تر از واحد شد. میانگین بزرگ‌نمایی در هر دو بعد و در هر دو حالت بالا و پایین آوردن چانه، با میانگین بزرگ‌نمایی دستگاه در موقعیت نرمال (25/1) تفاوت معنی‌دار داشت (05/0 > p value).

 نتیجه‌گیری: در هر دو حالت بالا و پایین آوردن چانه، بزرگ‌نمایی در هر دو بعد افقی و عمودی، به میزان متفاوت در نواحی مختلف فکین تغییر می‌یابد. بیشتر این تغییرات در نواحی قدامی می‌باشد.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان

  متن کامل