روش بررسی: در این مطالعه مرور نظا م مند، جستجوی مقالات در منابع الکترونیکی معتبر شامل Medline ، Embase و Cochrane صورت گرفت. مقالات مورد جستجو طی سالهای 1999 تا آوریل 2010 به چاپ رسیده بودند. همه اطلاعات در یک جدول طبقه‌بندی شد. مقالاتی که به بررسی بازسازی استخوان با به کارگیری عامل رشد و حامل مربوطه در نمونه‌های انسانی یا حیوانی پرداخته بودند وارد این مطالعه شدند، سپس با استفاده از آنالیزکیفی مورد بررسی قرار گرفتند.

  یافته‌ها: در این مطالعه 63 مقاله مورد بررسی قرار گرفت. در کل مطالعات مورد بررسی 25 حامل به همراه عوامل رشدی به کار رفته بودند. شواهد موجود حاکی از کاربرد بیشتر عامل رشدی BMP- به همراه یکی از سه حامل پلی لاکتیک کو-گلیکولیک اسید ( PLGA )، هیدروکسی آپاتیت/تری کلسیم فسفات/اسفنج ژلاتینی قابل جذب ( HA/TCP/ACS ) و BioOss در مطالعات مرتبط با رژنراسیون استخوان است.

  نتیجه‌گیری: شواهد موجود هرچند ضعیف ولی حاکی از تاثیر مناسبتر BMP-2 نسبت به سایر عوامل بر روی ساخت و تشکیل استخوان است. برای دستیابی به نتایج قطعی انجام مطالعات همگن از جهت نوع نمونه مورد مطالعه، غلظت و حجم عامل رشدی، ناقل و یا اسکافولد حامل، ارزیابی میزان استخوان ساخته شده (هیستولوژیک و یا رادیولوژیک) و زمان پیگیری توصیه می‌شود.

  منبع: مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان

  متن کامل