مقدمه:

IL17 یک سایتوکین پیش التهابی است که عمدتاً از سلول‏های Th17 CD4+ ترشح می‏شود و در مورد عملکردآن که حفاظتی است یا تخریبی، هنوز ابهاماتی وجود دارد. یکی از راه‏های عملکرد تخریبی آن از طریق اثر بر استئوکلاست‏ها می‏باشد. لذا بررسی وجود IL17 و مقایسه میزان آن در پالپ دندان‏های نرمال با دندان‏های علامت‏دار هدف اصلی بررسی حاضر قرار گرفت.

 مواد و روش‏ها:

نمونه‏‏های بافتی پالپ سالم و نرمال از 20 دندان مولر سوم نهفته و نمونه‏‏های پالپی دندان‏های با پالپیت برگشت‏ناپذیر از 20 دندان مولر و پره مولر پوسیده با معیار‏های مشخص به دست آمد. نمونه‏‏های پالپی به دست آمده پس از آماده سازی بافتی برای تشخیص IL17 رنگ‏آمیزی ایمونوهیستوشیمیایی شدند. سپس فراوانی و شدت رنگ‏پذیری سلول‏‏ها جهت بروز میزان پروتئین IL17 در بافت، از طریق شاخص (SID) Staining Intensity Distributionارزیابی شد و مقایسه یافته‏‏ها از طریق آزمون آماری Mann-Whitney انجام گردید.

 یافته‏ها:

 بررسی شاخص SID در توزیع فراوانی IL17 در مقایسه بافت‏های پالپی علامت‏دار (353/1±40/2) با نمونه‏‏های سالم و نرمال (933/0±15/1) اختلاف آماری معنی‏داری را نشان داد (002/0P=).

 نتیجه گیری:

 نتایج نشان می دهد که IL17 در پالپ دندان‏‏های علامت‏دار به طور معنی‏داری بیش از پالپ دندان‏‏های سالم و نرمال یافت می‏شود، لذا ممکن است به عنوان یک نشانگر فعالیت پاتولوژیک در دندان‏هایی با پالپیت برگشت‏ناپذیر علامت‏دار مطرح باشد.

منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد

 متن کامل