سابقه و هدف: دیابت قندی یک اختلال متابولیکی پیچیده است. تعیین ترکیبات بزاق در این بیماران ممکن است در پیش بینی و شناخت یافته های دهانی در این بیماران مؤثر باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی آلفا آمیلاز بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو میباشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مورد شاهدی، 40 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو و 40 فرد سالم انتخاب گردیدند و افراد از نظر سن وجنس بایکدیگر مشابه سازی شدند. وضعیت دهانی و دندانی تمام افراد مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه بزاق غیر تحریکی طی مدت5 دقیقه از تمام افراد به منظور بررسی میزان جریان بزاق و غلظت آلفاآمیلاز جمع آوری شد و برای آنالیز داده ها از آزمون t استفاده گردید.
یافته ها: میزان آلفا آمیلاز بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع بالاتر از افراد سالم بود. ( 77661/24 ± 106217/5) در مقابل (12/29276 ± 68257/5) (واحد بین المللی بر دسی لیتر)(P= 0/05). میزان جریان بزاق در بیماران مبتلا کمتر از افراد سالم بود.(14/0 ± 32/0) در مقابل (17/0 ± 39/0) (میلی لیتر بر دقیقه) ٬( P=0/001). احساس سوزش دهان٬ احساس خشکی دهان و شاخص DMFT در بیماران مبتلا به دیابت به طور معنی داری بیشتر از افراد سالم بود.
نتیجه گیری: میزان آلفاآمیلاز بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو نسبت به افراد سالم بالاتر بود.
عبدالصمدی حمید، مرتضوی حامد، احمدی متمایل فاطمه، حسنی محمود. مقایسه میزان آلفا آمیلاز و جریان بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو با افراد سالم. 1. 1390; 1 (1 و 1)