بیان مساله:

با توجه به شباهت بالینی پیوژنیک گرانولوما( PG ) با برخی از آسیب های نئوپلاستیک و یا هامارتوماتوز، بررسی تراکم عروق خونی در این آسیب می تواند به تعیین روند آن کمک نماید.

  هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تراکم عروقی و خصوصیات کلینیکوپاتولوژیک پیوژنیک گرانولومای دهانی و انواع هیستوپاتولوژیک آن بود.

  مواد و روش:

 با بررسی 94 پرونده ی پیوژنیک گرانولوما موجود در بایگانی، اطلاعات مربوط به سن، جنس، محل، اتدازه، مدت زمان آسیب و وجود زخم در کل و در زیر گروه های لوبلر ( LCH ) و غیر لوبلر( non – LCH ) استخراج و مقایسه شد. همچنین، شمارش عروق خونی در واحد سطح در اسلایدهای H & E انجام گرفت و تراکم عروق خونی در دو زیرگروه، دو جنس و دو گروه زخمی و غیر زخمی با استفاده از آزمون آماری تی مستقل ( Independent Sample T-Test ) مقایسه گردید.

  یافته ها:

 شیوع پیوژنیک گرانولومای دهانی 5/4 درصد بود، که نسبت مردان نسبت به زنان 7/1 : 1 و میانگین سنی 99/27 سال و شایع ترین محل درگیری لثه (84درصد)گزارش شد. شیوع موارد غیر لوبلر بیشتر از لوبلر و لثه ی نواحی پشت فک پایین در گروه لوبلر و لثه ی پیشین فک بالا در گروه غیر لوبلر شایع ترین محل درگیری بودند. میانگین مدت زمان وجود آسیب ها در گروه غیر لوبلر بیشتر از گروه لوبلر بود. سطح زخمی در آسیب های غیر لوبلر (4/89 درصد) بیشتر از آسیب های لوبلر( 6/78 درصد) گزارش شد. میانگین تراکم عروق خونی در مردان و زنان برابر و در آسیب های با سطح زخمی و غیر زخمی به گونه ی معنادار متفاوت بود( p = 0.01 ) و در آسیب های لوبلر و غیر لوبلر تفاوت معنادار گزارش نشد.

  نتیجه گیری:

محل ابتلا، مدت زمان وجود و شمار موارد بدون زخم در فرم LCH ، متفاوت با ماهیت راکتیو این زیرگروه، بیان کننده ی شباهت بیشتر آن به آسیب های تومورال تکاملی است. جنسیت، اثری در شمار عروق خونی موجود در پیوژنیک گرانولوما ندارد، اما سطح زخمی بر شمار عروق خونی موجود در پیوژنیک گرانولوما موثر است.

منبع: مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

متن کامل