|
مقایسه میزان گیر در درمان فیشورسیلنت با دو نوع باندینگ مینایی و عاجی
|
| حمید مرادیان*، آسیه زهره ای، بهاره شایقی، وحید مهرابی |
| گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران |
|
|
چکیده: (1424 مشاهده) |
زمینه و هدف: توانایی فیشورسیلنت برای پیشگیری از پوسیدگی به گیر آن بستگی دارد. برای افزایش گیر فیشورسیلنت روشهای مختلفی پیشنهاد شده که یکی از آنها استفاده از باندینگ می‌باشد. با توجه به فراوانی باندینگ‌ها این مطالعه با هدف مقایسه تعیین میزان گیر در درمان فیشورسیلنت با دو نوع باندینگ مینایی و عاجی انجام گرفت.
روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی سی بیمار 6 - 12ساله که دارای دو دندان مولر اول دایمی فک پایین کاملاً رویش یافته و بدون پوسیدگی در هر دو سمت فک بودند انتخاب شدند. نمونه‌ها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه 1: اسید اچ + باندینگ عاجی Single bond(3M,ESPE) + فیشورسیلنت Eco-S (VERICOM Co.). گروه 2: در این گروه به جای باندینگ عاجی از باندینگ مینایی Margin bond(Colton/Whaledent AG) استفاده گردید. شیارپوشها بعد از 12 ماه بررسی شدند. داده‌ها به نرم افزار SPSS ویرایش 18 وارد شده و توسط آزمون آماری Wilcoxon تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: موفقیت گروه 1 (باندینگ عاجی) بعد از 12 ماه 60% و گروه 2 (باندینگ مینایی) 66/ 56% بود. بین دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری وجود نداشت. (392/0=P)
نتیجه‌گیری: تفاوت معنی‌داری بین دو گروه باندینگ عاجی و مینایی از نظر گیر فیشورسیلانت وجود نداشت.
منبع: مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی
دندانپزشکان
متن
کامل |
|
| واژه‌های کلیدی: فیشورسیلنت، گیر، باندینگ |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کودکان
دریافت: 1394/4/25 | پذیرش: 1394/4/25 | انتشار: 1394/4/25
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
