مرکز تحقیقات بیماریهای دهان و دندان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
چکیده: (1741 مشاهده)
مقدمه:
پوسیدگی دندانی شایعترین بیماری عفونی و قابل انتقال دندانها است. شاخص SiC (Significant caries index) یکی از شاخصهایی است که توسط سازمان بهداشت جهانی با هدف تعیین افرادی که بالاترین مقادیر DMFT (Decay, Missing, Filling, Teeth) را دارند، معرفی شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان شاخصهای SiC و DMFT در دانشآموزان پسر 12 ساله شهرستان سیرجان بود.
مواد و روشها:
در این مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی تعداد 700 دانشآموز شهرستان سیرجان که به روش خوشهای تصادفی انتخاب شدند، شرکت داشتند. جمعآوری دادهها توسط معاینه و پرسشنامه بود. معاینه دندانها توسط سوند با نوک کند و آینه دندانپزشکی و با نور چراغ قوه انجام شد. پرسشنامه نیز حاوی سؤالاتی در زمینه سطح تحصیلات والدین، تعداد فرزندان خانواده، رتبهی تولد کودک، تعداد دفعات مسواک زدن، تعداد دفعات استفاده از دهانشویه فلوراید و تعداد دفعات مراجعه به دندانپزشک بود. دادهها وارد نرمافزار SPSS نسخه 16 شده و با کمک آزمونهای آماری T-Test و One-way ANOVA آنالیز شدند (0/05 = α).
یافتهها:
در این مطالعه در بین 700 دانشآموز میانگین شاخص DMFT 2/34 ± 3/56 بود. میانگین شاخص SiC بدست آمده نیز 1/32 ± 6/04 بود. میانگین شاخص DMFT با تعداد فرزندان خانواده (0/016 = p value)، رتبهی تولد کودک (0/042 = p value)، دفعات مسواک زدن (0/000 = p value) و استفاده از دهانشویه فلوراید (0/042 = p value) رابطهی معنیدار داشت. ولی این شاخص با سطح سواد والدین (0/47 = p value) و تعداد دفعات مراجعه به دندانپزشک (0/198 = p value) رابطهی معنیدار نداشت.
نتیجهگیری:
میانگین شاخصهای DMFT و SiC در دانشآموزان 12 ساله شهرستان سیرجان از استانداردهای سازمان بهداشت جهانی بالاتر است. همچنین تعداد فرزندان در خانواده، رتبه تولد کودک، تعداد دفعات مسواک زدن و استفاده از دهانشویه فلوراید بهطور قابل توجهی در پوسیدگی دندانی دانشآموزان تأثیرگذار است.