مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده: (1703 مشاهده)
مقدمه:
ماستسلها یکی از اجزای استروما بوده که نقشهای متفاوتی در روند ایجاد تومور همانند دخالت در پیشرفت، رشد، تمایز و تهاجم تومور ایفا مینمایند. درجهی بافتشناختی (grading) نشانگر تمایز تومور بوده و جهت پیشبینی رفتار بالینی انواع تومورها مانند کارسینوم سلول سنگفرشی حفرهی دهان مورد استفاده قرار میگیرد. هدف این مطالعه، بررسی میزان و رابطه تراکم این سلولها در درجات مختلف بافتشناختی کارسینوم سلول سنگفرشی حفرهی دهان بر حسب سه روش معتبر درجهبندی بود.
مواد و روشها:
در این مطالعهی مقطعی، 39 نمونه بلوک بافتشناختی کارسینوم سلول سنگفرشی دهان از بایگانی انستیتو سرطان بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. پس از رنگآمیزی لامهای ضایعات مذکور با روش هماتوکسیلین و ائوزین، درجهی بافتشناختی آنها بر اساس سه روش معتبر Broder، Anneroth و Bryne تعیین گردید. تمامی نمونهها با استفاده از تولوییدن بلو رنگآمیزی شده و تعداد ماستسلها در 10 میدان میکروسکوپی با بزرگنمایی 400× شمارش گردید. برای آنالیز آماری نتایج از تست ANOVA یک سویه استفاده شد (05/0 = α).
یافتهها:
میانگین و انحراف معیار تراکم ماستسلها در درجات مختلف بافتشناختی خوب، متوسط و ضعیف بر حسب سیستم Broder به ترتیب 45/23 ± 07/42، 32/20 ± 33 و 81/15 ± 92/24؛ سیستم Bryne 88/27 ± 08/36، 85/19 ± 38/34 و 32/6 ± 00/27 و سیستم Anneroth 35/26 ± 25/33، 99/18 ± 50/33 و 92/21 ± 46/34 بهدست آمد. میزان تراکم این سلولها در سه روش درجهبندی بافتشناختی مورد مطالعه، اختلاف آماری معنیداری نشان نداد (11/0 = p value و 68/0 = p value و 99/0 = p value).
نتیجهگیری:
براساس نتایج مطالعهی حاضر، ارتباطی بین میزان تراکم ماستسلها در کارسینوم سلول سنگفرشی دهان با درجه بافتشناسی تومور در سه روش درجهبندی وجود ندارد.