سابقه و هدف: در بازسازی دندان مسئله مقاومت در برابر شکستن از اهمیت برخوردار است. هدف مطالعه حاضر تعیین مقاومت در برابر شکست دندان‌های مولر شیری پالپوتومی شده پس ازترمیم با گلاس آینومر، آمالگام و کامپوزیت به دو روش ترمیم با و بدون Cusp reduction بود.

 مواد و روشها: در مطالعه تجربی آزمایشگاهی حاضر تعداد 60 دندان مولر شیری کشیده شده به صورت تصادفی در 6 گروه ده‌تایی قرار داده شدند و در همه آنها به جز گروه کنترل پالپوتومی به روش معمول و تهیه حفره MOD به گونه‌ای که عرض حفره در ناحیه ایسموس تراش دو سوم فاصله بین کاسپی باشد، انجام شد. سپس به ترتیب زیر ترمیم انجام گرفت: گروه اول با آمالگام Kerr همراه با 5/1 میلی‌متر کاسپ reduction، گروه دوم با کامپوزیت Z250 به صورت انله کامپوزیتی با پوشش کاسپی 5/1 میلی‌متر، گروه سوم مانند گروه دوم اما بدون کاسپ reduction. گروه چهارم مانند گروه سوم و با کامپوزیت Quixfil و گروه پنجم مانند دو گروه قبلی با گلاس آینومر. دندان‌های ترمیم شده ابتدا در دستگاه ترموسیکل، سپس در دستگاه Universal testing machine با سرعت نیم میلی‌متر در دقیقه تحت فشار قرار گرفتند و مقاومت در برابر شکست ثبت شده بین گروه‌ها مقایسه شد. از آزمون one way ANOVA برای آنالیز آماری استفاده گردید.

 یافته‌ها: میانگین مقاومت در برابر شکست در گروه‌ها به ترتیب زیر بود: گروه شاهد (929/2001)، گروه آمالگام (749/904)، گروه کامپوزیت Z250 بدون reduction (736/1101)، گروه کامپوزیت Quixfil بدون reduction (185/1036)، گروه کامپوزیت Z250 با reduction (096/945) و گروه گلاس‌آینومر (313/850). تفاوت گروه کنترل با سایر گروه‌های مورد بررسی معنی‌دار (0001/0P<) و در سایر موارد تفاوت‌ها معنی‌دار نبود.

 نتیجه‌گیری: اگرچه در هیچکدام از روش‌ها استحکام شکست به اندازه استحکام دندان‌های شیری سالم نبود، مقادیر به دست آمده در محدوده نیروهای نرمال جویدن قرار داشت.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

  متن کامل