مقدمه: نیتریک اکساید (No) و فاکتور رشد اپیدرمال (EGF) نقش مهمی را در سیستم‏های بیولوژیک بازی می‏کنند. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات سطوح NO و EGF بزاق در دیابت نوع I و П و مقایسه آن با گروه کنترل بود.

 مواد و روش‏ها: در این مطالعه مقطعی، از 20 بیمار مبتلا به دیابت نوع Iو 20 بیمار مبتلا به دیابت نوع П که به مرکز تحقیقات دیابت شهر همدان مراجعه کرده بودند و 20 فرد سالم که از نظر سن و جنس با هم یکسان سازی شده بودند، 5 میلی لیتر بزاق غیرتحریکی جمع‏آوری شد. نیتریک اکساید کل بر اساس واکنش Griess و فاکتور رشد اپیدرمال نیز توسط تکنیک Anzyme Immuno Assey بررسی گردید. داده‏ها توسط آزمون tو من ویتنی مورد ارزیابی قرار گرفت. سطح معنی‏داری آزمون برابر 05/0>P در نظر گرفته شد.

 یافته‏ها: میزان نیتریک اکساید در بیماران مبتلا به دیابت نوع Iدر مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته بود (037/0P=)، با این حال میزان آن در افراد مبتلا به دیابت نوع II افزایش معنی‏داری نداشت (058/0P=). غلظت فاکتور رشد اپیدرمال بزاق در بیماران دیابت نوع Ⅰو П در مقایسه با گروه سالم افزایش یافته بود (005/0P=) و (037/0P=). ضریب همبستگی بین سطح NO و EGF در بیماران مبتلا به دیابت نوع II 278/0- بود (0235/0=P). یک رابطه آماری معنی‏دار بین سطوح نیتریک اکساید و فاکتور رشد اپیدرمال و قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله A1C وجود داشت (001/0P=).

 نتیجه گیری: میزان نیتریک اکساید در بیماران دیابت نوع I و فاکتور رشد اپیدرمال در بزاق بیماران دیابت نوع I و II افزایش معنی‏داری نسبت به گروه کنترل داشت و با شدت بیماری مرتبط بود.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد

  متن کامل