مقدمه:

  کنترل موثر درد بعد از جراحی های دهانی یکی از بزرگترین مشکلات در دندانزشکی محسوب می شود. Ibuprofen امروزه معروف ترین داروی غیرانتخابی ضدالتهابی استروئیدی ( NSAID ) می باشد که هر دو آنزیم COX-1 و COX-2 را مهار می کند. Celecoxib تنها مهارکننده اختصاصی COX-2 در ایران است و ناپروکسن هم جزو NSAID های غیر انتخابی است که در ایران معمولا به عنوان انتخاب اول درمان ضددردی نمی باشد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان اثربخشی 3 داروی Celecoxib ، Naproxen و Ibuprofen در کنترل درد پس از جراحی های پریودنتال بود.

   مواد و روش ها:

  در این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور 30بیمار که دارای پریودنتیت مزمن بودند تحت عم جراحی لثه در قسمت قدام مندیبل قرار گرفتند. بیماران به سه گروه تقسیم گردیدند و تحت دارودرمانی زیر قرار گرفتند : گروه A : 400میلی گرم ایبوپروفن، گروه B : 200 گرم سلکوکسیب، گروه C : 250میلی گرم ناپروکسن. بیماران 48،24،12،6،3،1 ساعت بعد از جراحی، میزان درد خود را روی نمودار VAS علامت زدند. به علت غیرنرمال شدن داده ها از آزمون ناپارامتری استفاده شد. در مقایسه داروها در گروه های 3تایی از آزمون Kruskal- Wallis و در مقایسه داروها به صورت دو به دو از آزمون Mann-Wihitney استفاده شد.

  یافته ها:

  24،12،6،1 و 48 ساعت پس از جراحی، هیچ تفاوت معنی داری بین 3 گروه مشاهده نشد. هرچند اثرات ضد دردی ایبوپروفن و سلکوکسیب در تمامی ساعات بیشتر از ناپروکسن بود.تنها در ساعت سوم بعد از جراحی تفاوت معنی دار بین گروه های سلکوکسیب،ناپروکسن و ایبوپروفن ، ناپروکسن مشاهده شد.

  نتیجه گیری:

  به دلیل عوارض کمتر سلکوکسیب نسبت به مهارکننده های غیرانتخابی COX-1 و COX-2 و همچنین اثرات ضدردی بالاتر نسبت به ناپروکسن، توصیه می شود این دارو به عنوان ضدرد بعد از جراحی های پریودنتال مورد استفاده قرار گیرد.

منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد

متن کامل